maandag 27 oktober 2008

100.000 euro

       straattheater
                                    't Is ook nooit goed
 
Een klein maar mooi caravannetje staat op een plein en er langs lopen, druk pratend en gesticulerend, een kapitalist (hoge hoed, sigaar) en Wouter Bos (acteur met masker en PvdA op een armband). De kapitalist blijft staan om met de armen zijn betoog meer kracht bij te zetten, toevallig precies voor de caravan.
Kapitalist: Honderdduizend euro heb ik bij Icesave. Dat mag ik toch niet zomaar kwijt raken; daar moet je iets aan doen, Wouter Bos!
Bos: Tja, het is heel erg om je spaargeld te verliezen. Heb je nog wat geld achter de hand?
K: Haast niks; ik krijg dit jaar maar een paar ton bonus. Ik kom niet rond. Hoe moet ik het personeel van mijn villa betalen en de brandstof voor mijn drie autos en mijn jacht.
B: De regering probeert iedereen te helpen.
De mobiele telefoon van Bos rinkelt en hij neemt op.
B: Met de Minister...Oh, hallo Wellink. Tegen Publiek: St, ik heb de baas van de Nederlandsche Bank voor de telefoon..... Jawel meneer Wellink.......Zeker......Doe ik. Doei.
Bos bergt zijn telefoon op en zet een ministerssteek op.
B tegen K: Wees maar niet bezorgd; ik de Minister van Financieën garandeer honderdduizend euro spaargeld.
K klopt Bos op de schouder: Goed zo jongen, zo hoort het.
Onderwijl gaat het deurtje van de caravan open en Jan met ouderwetse platte pet kijkt rond, luistert en zegt: Ik heb geen spaargeld.
K: Wie geen spaargeld heeft krijgt ook geen rente.
K tegen B: Ik moet die honderdduizend euro spaargeld gauw terug hebben, want ik krijg nu geen 5,25% rente meer nadat ze op IJsland omgevallen zijn.
B: Komt in orde. De Staat der Nederlanden staat garant dat iedereen honderdduizend euro spaargeld terug krijgt, ongeacht bij wie en tegen welke rente gespaard is.
J tegen B: Nou, als u helpt is er misschien ook nog wel wat voor mij over. Hij wijst op zijn caravannetje: Kan ik best gebruiken voor een grotere behuizing.
K tegen J: Woont u in die caravan?
J: Ja, dat is goedkoper dan zo'n duur huurhuis.
K: Ik heb nog wel een woninkje te huur. Maar duizend euro per maand. Daar verdien ik haast niks op.
J: Nee dank je, het geld groeit me niet op mijn rug.
K tegen B: Kom, ik wil graag meteen mijn spaargeld terug.
B: Wordt aan gewerkt. We moeten solidair met elkaar zijn en samen zorgen dat spaarders niet gedupeerd worden.
B tegen J: U bent toch ook solidair?
J: Ik heb geen spaargeld.
B: Nee, maar de staat staat garant als u begrijpt wat ik bedoel. En de staat komt aan geld door middel van belasting.
J: Ik heb geen geld om belasting te betalen.
B: Als u geen belasting betaalt bent u niet solidair. Dat kunnen we niet hebben!
Een deurwaarder is opgekomen met opschrijfboek en verzegelspullen.
Deurwaarder: Als u niet meebetaalt moet ik helaas beslag leggen op uw caravan.
B en K knikken goedkeurend; wandelen daarna weg, nog druk in gesprek.
J tegen D: Ik heb geen geld om te betalen zodat spaarders hun geld terug krijgen.
D: Zo is de wet nu eenmaal.
Twee politieagenten komen op en trekken J uit zijn caravan. J verzet zich en geeft D die de deur van de caravan verder opentrekt een lichte klap: Afblijven!
De beide politieagenten samen, luidkeels op hoge toon tegen het publiek: Geweld tegen een ambtenaar in funktie!.
Ze boeien Jan met de ouderwetse pet en voeren hem af, terwijl D de caravan verzegelt en een biljet gerechtelijke verkoping opplakt.
Er klinkt muziek, liefst van boven, en een soprane zingt:
Zeg Jan met de pet,
ken jij niet de wet?
Solidair moet je zijn:
verzachten spaarders pijn.
Jij, voor een dubbeltje geboren
moet voelen als je niet wilt horen.
Oh, Wouter Bos, oh jofele vent,
wie rijk is jij verwent.
En 't mindre volk, vol kwaad en nijd
aan 't kortste eind het trekt.....altijd (giechelend).
Een mannenstem:
Hoera, leve de koningin
Hoera, leve de koningin en Wouter Bos
Hoera, leve de koningin en Wouter Bos en de PvdA.
 

Geen opmerkingen: