VOL GAS

        In de NRC stond interessante berichtgeving over de Shell. Enige tijd geleden informeerde ik bij die maatschappij, deelnemer in de NAM, wat er achtergelaten zou worden in Oostgroningen als het aardgas op is. Er werd geantwoord dat men nu subsidies verstrekt. Dus resulteren er geen piramides, tempels of wat ook van de aardgasbeschaving. Ook niet een tot vijftig vierkante kilometer vergroot Rottum waarvan de westelijke helft bestemd wordt voor groot wild en tegenover het toeristische Borkum er een koninginnebadplaats komt met winterbad en conferentieoord. Bij felle zon wordt het schone zeewater op de ondiepe wadden opgewarmd tot 25 graden en stroomt bij eb langs het strand. Daarentegen plant men nieuwe centrales in de Eemshaven en op Borkum wordt al geprotesteerd tegen de dreigende luchtverontreiniging. Centrales behoeven dermate stevige fundering dat ze ook wel in zee gebouwd kunnen worden, liefst in de vorm van een mooie vulkaan met tropische tuin onder het dak of in de vorm van een caldeira met binnenstrand. Bij coco (collectief, cooperatief) aanpak kunnen -Oog en -Plaat tot duizend euro meer inkomen voor de Groningers opleveren, die nu gemeenten rond Slochteren hebben met het laagste inkomen per hoofd van de bevolking.
 
 straattheater
                      Voor een piepklein oud caravannetje (beschikbaar) zit een man niks te doen. Hij geeuwt, draait wat aan een radioknop en hoort:
In sommige landen van Afrika moeten de mensen zien rond te komen van 1 dollar per dag. Maar ja: water, warmte kosten er niets en de natuur staat er vol met vruchtbomen. Een auto heb je er niet nodig en er worden zoveel kinderen geboren dat het niet erg is als er geen dokter is en er een paar dood gaan. Anders krijg je maar overbevolking.
De man draait een andere zender op en hoort de plaat Sitting in a tin can, etc..
Er komen twee pratende mannen aangewandeld die stil blijven staan bij de caravan. Ze stellen zich voor:
Directeur, gekleed in driedelig pak, evt met hoge hoed: Ik ben directeur van de Shell.
Minister, met steek: En ik ben van "Den Haag", van de regering; ik ben minister.
Samen: Wij komen eens met u praten.
Dir: Dit kleine caravannetje is uw eigendom, heb ik gehoord?
Min: Maar de grond waar die op staat is niet van u, zo blijkt uit mijn gegevens?
Man: Zo'n lapje grond is duur. Ik verdien niet genoeg om dat te betalen.
Min: Kom, kom, met hard werken lukt dat wel. Iedereen wordt geboren vrij en gelijk in rechten; ook met recht op een stukje grond.
Dir: Ik kom u helpen. Als directeur van de Shell verdien ik twaalf miljoen. Genoeg geld om hier een riant landhuis te bouwen. En u mag tuinknecht worden of manusje van alles.
Min: Dat levert u nog iets meer op dan het minimumloon en al helemaal meer dan de Bijstand. Dus ik adviseer: Doen!
Een vrouw met een Aldi boodschappentas komt op: Wat doen?
Dir: Wel, hier in de bodem van Slochteren zit kolossaal veel aardgas.....
Min: Daar mag iedereen van profiteren. Daarom houdt de regering de prijs ervan laag.
Dir, wijzend op de nog steeds zittende man: Ook meneer hier; hij krijgt een mooie baan bij mij als hij hier weggaat met zijn caravannetje.
Vrouw: Hier weg met ons caravannetje? Waarom? Waar naar toe?
Min: De directeur van de Shell wenst hier een landgoed voor hem.
Man: En dan krijg ik werk, een baantje daar.
Dir: Mijn onderdirecteuren willen hier denk ik ook wel villa's. Terzijde: Het aardgas is zo goedkoop dat je alle kamers ervan volop warm kunt stoken voor een spotprijs. Zo hou je geld over voor huisknechten.
Vrouw, die van het laatste iets opgevangen heeft: Wat, mijn man knecht? Dat lijkt mij niks.
Min: Kom, kom; misschien kunt u ook wel wat verdienen. Als maitresse of zo van de directeuren en onderdirecteuren en veelverdienende managers.
Man tegen vrouw: Wil je dat? Iets bijverdienen? Zo kunnen we sparen en pensioenpremie betalen.
Min: Een heel goed plan: Pensioenpremie betalen, want dan hoeft de AOW niet omhoog.
Vrouw: Maar de welgestelden profiteren van het pensioenfondsensysteem en minder draagkrachtigen schieten er bij in.
Min: Dat komt door de aftrek pensioenpremie. Net zoals het gaat bij de aftrek hypotheekrente. Het parlement accepteert dat als goed!
Vrouw: In het parlement zitten alleen maar veelverdieners met hun ton per jaar. Zij behartigen de belangen van hun eigen financiele klasse het best.
Dir: Het volk heeft het parlement zelf gekozen en wil kennelijk niet anders.
Man: Kom vrouw, wij kunnen er toch niks aan veranderen.
Dir, loopt heen en weer, de caravan bekijkend en klopt er wat op: Ik geef u vijftienhonderd euro als u hem aan mij verkoopt. Terzijde tegen de minister: En dan kan ie meteen naar de sloop.
Min: Dat is een flink bedrag voor zo'n oud caravannetje. Ik adviseer u om het bod te accepteren en elders te gaan wonen.
Man: Wel duur, een huis huren tegenwoordig, he?
Vrouw: Dan hou ik niet genoeg geld over voor de boodschappen. Ze zet de Aldi-tas neer; die valt om en eruit rolt een goedkope gezinsfles cola.
Man: Wij zijn wel gastvrij, hoor. Wilt u een glaasje cola?
Dir en Min bekijken de fles: Neen dank u, wij drinken alleen Coca Cola.
Man: Dan zult u dat dus wel kunnen betalen.
Vrouw tegen Dir: Hoeveel verdient u?
Dir: Een dikke miljoen, zeg maar een paar keer een paar honderd duizend.
Min: Het loopt alleen iets op door bijzondere regelingen.
Man:Tot twaalf miljoen dus.
Vrouw: Twaalf miljoen? Maar dan past u toch helemaal niet in Oostgroningen waar men het laagste inkomen per hoofd van de bevolking heeft?
Man tegen vrouw: Meneer de directeur wil ons helpen aan werk door hier een enorm landgoed te stichten, een royaal "tweede huis" voor hem en zijn familie. Het lijkt mij overigens wel een beetje op Blauwe eh Grond.
Min: We hebben genoeg gepraat. Het lijkt mij dat de grond hier niet van u is en u hebt daarom geen staanrecht met uw caravan. U moet het ding naar elders verplaatsen als u het niet aan meneer de directeur van de Shell wilt verkopen voor vijftienhonderd euro.
Dir: Ik kan er nog tweehonderd bovenop doen.
Vrouw: Twee honderd miljoen bedoelt u. Hier zit aardgas in de grond.
Min: Juist, en dat is niet van u!
Vrouw: Welles.
Min: Nietes.
Man: Welles.
Dir: Nietes.
 
Een harmonica begint te spelen de eerste twee regels van
"Aan U behoort o Heer der heren
de Aarde met haar wel en wee".
De acteurs, ondersteund door heftige rappende muziek, blijven enige keren welles, nietes  roepen.
Vrouw (soprane): Het aardgas is van ons, van ons is het aardgas. Aan wie behoort het aardgas? Het komt toe aan ons, etc.
De Dir en de Min schudden hun hoofden, steeds heftiger en maken afwijzende gebaren.
Duet Dir en Min: Het gas behoort, komt toe, is van, etc. het vo-lk, het vo-o-o-o-olk.
Man en vrouw luisteren, vallen dan bij: Samen maakt men een dansende kring.
Dir, zingend extra danspasjes makend: En ik bouw hier mijn paleis.
Man en Vrouw: Oh nee, oh nee, die is niet goed wijs.
Min, schreeuwend: De directeur werkt heel hard en heeft recht op enige luxe.
Gun hem toch zijn landgoed. Wees niet zo jaloers.
Op rustiger toon: Jullie hebben er toch ook baat bij als werknemers?!
Man: Als knecht; 'k weet wel wat beters voor mij.
Vrouw: Als hoer, maitresse, snol; gedienstig, niet vrij.
Dir en Min: Wij bedoelen het goed hoor, laat dat gezegd zijn.
                 Wie niet wil jagen we op als een zwijn
                 dat niet het stro der stal begeert
                 maar in vette modder wentelt en keert.
Man en Vrouw: Oh nee, oh nee.
Dir en Min: Oh ja, oh ja.
Man en Vrouw: Nee, nee.
Dir en Min: Ja, ja.
Dir: Het zal gebeuren.
Min: Regerend in geuren en kleuren.
Dir: Met vol gas ben ik in m'n sas.
Min: Ik van de VVD pleeg een plas en doe de was.
Man en vrouw in traag duet: 'k Wait nait; 'k wait ja nait.
Man: Ik kroep in 't rait; gainaine mi doar zait.
Vrouw: In krante stait: Wi binn minderhaid
Samen: Perfessors nooit hebm zegd
            dat Shell windaier legt.
De man eerst en dan ook de vrouw verdwijnen schielinks achter de caravan. De muziek speelt als bij de val van Lucifer.
De Dir en Min schudden elkaar de hand en rukken het deurtje uit de caravan.
De muziek vervolgt met de melodie van het gezang aan het begin.