taak Europees Hof voor de rechten van de mens
Dit Hof is een onafhankelijke macht met opdracht om recht en rechtsgelijkheid te bewerkstelligen. Hieraan hapert het zeer, gelet op Nederland met daar schending door regering, parlement en Justitie van art 1 der Verklaring van de rechten van de mens, hetwelk gelijkwaardigheid tekent en derhalve recht geeft op deelname aan beraad en besluit zoals via referenda over hoofdzaken, waarna een ondergeschikt parlement zorgt voor uitwerking. Volledige respectering van art 1, grondslag van Verdragen der Europese Unie en te beschouwen als een verzwakte weergave van het bijbelse Tweede Grote Gebod -respecteer en help de ander want hij is als jij zelf- behelst een staat die daarop gebaseerd is en de vorm heeft van een republiek. Dus zonder institutionele piramidale structuur. Daarbij is noodzaak roulatie van functies om ieder kans op ontplooiing te bieden, zodat er een limiet van zeg maximaal acht jaren uit de Schatkist betaald krijgen te stellen is. NL is geen rechtsstaat; de Justitie plooit zich kwaadaardig naar de machthebber, met zodoende de betrokken lieden zelf meestentijds profiterend. Recent is er het schandaal van belastingontwijking via de Panama route. Het volk wil uitdrukkelijk belasting naar draagkracht betaald hebben en als de Justitie onafhankelijk is heeft zij zorg te dragen voor effectuering hiervan. Aangezien genoemd Hof verzuimt om het nodige te doen wat overeenkomstig het bovenstaande beschaafde volkeren willen lijkt het raadzaam de zittende personen te vervangen. Bekwamere rechters in het Hof zijn te meer wenselijk daar thans domme politici niet gecorrigeerd worden als dezen economische migranten en deserteurs -personen verplicht tot bijdrage aan handhaving van orde in eigen land- met miljarden euro's steunen in plaats van Assad's politieke gevangenen vrij te kopen of anderszins effectieve hulp aan hen te bieden.
Ondertussen dient gewerkt worden aan rechtsgelijkheid ook voor veroordeelden met levenslange gevangenisstraf en dan kan niet aan willekeurige autoriteiten of rechters -soms dronken, onbekwaam, kwaadwillig- overgelaten worden te beslissen of en wanneer zo'n persoon al dan niet immer gevangen blijft (Het gaat hier niet over toezicht op gevaar veroorzakende gestraften). Immers komt daar vast en zeker grote ongelijkheid uit voort. Daarom is het noodzakelijk en door het Hof bij uitspraak op te leggen om vast te houden aan oud inzicht dat veertig jaar als maximum stelt op gevangenisstraf voor eenzelfde misdrijf. Veertig gold als een volledige periode en is als zodanig ook nu te accepteren, zij het dat thans bijv. dwangarbeid mogelijk is die in humane optiek geacht kan worden dit tijdsbestek te verkorten. Tussen haakjes sluit een en ander doodstraf niet uit, maar deze mag volgens het beginsel geen oog uit te steken voor een uitgeslagen tand niet anders dan voor bewezen moord worden toegepast. Rechters die zich hier niet aan houden zijn zonder meer in Europa te vervolgen en zij dienen door het Hof namens de EU daarvan onverwijld op de hoogte gebracht te worden. Gelet op de berechting van oorlogsmisdadigers zijn eveneens rechters die zich in het verleden schuldig gemaakt hebben te vervolgen en zulks in alle duidelijkheid. Oogmerk van deze notitie is te attenderen op het lot van levenslang gestraften, onder wie waarschijnlijk onschuldigen. Conform art 1 als eerder genoemd hebben zij recht op gelijke bejegening inzake verkorting van maximale straf. Tot volgens te eerbiedigen normen hoogstens veertig jaar. Een mens verandert en men werpe niet teveel stenen. Met het oog op de geestelijke volksgezondheid zijn bijdragen over deze zaken uit de medische hoek zeer wenselijk, ook voor wie door misdaad getroffen worden.
