Om in Nederland werkelijke democratie te krijgen blijkt het nodig dat ieder in een openbare funktie vooraf zweert of belooft art 1 der Verklaring van de rechten van de mens volledig te zullen respecteren en te bestrijden wie dit saboteren, maar nooit een oog uitstekend voor een uitgeslagen tand. Dit art vormt grondslag van het door Den Haag erkende Internationale Verdrag op Burgerrechten doch het wordt onder tafel geschoven. Want het art tekent volstrekte gelijkwaardigheid van elk mens; vroeger zei men dat we allemaal van Adam afstammen. Het art omvat ook materiele aspecten zoals het recht op een minimale eigen plek om te wonen of te verblijven zonder dat anderen daar munt uit slaan tegen je wil en recht op deelname aan economische activiteiten zoals werk in een baan. Wie in het verleden niet overeenkomstig handelden vallen af en zo verdwijnt nagenoeg de hele tegenwoordige top van het bestuur, de huidige rechters en de zittende parlementariers.
Het is goed om de salarissen van volksvertegenwoordigers voor zover afkomstig uit de Schatkist te halveren want zij behartigen de belangen van hun eigen financiele klasse het best en zo zal de meerderheid van het volk weer zeggenschap krijgen. Er is een limiet te stellen van in totaal acht jaar in openbare funkties teneinde roulatie te bevorderen, welke kenmerk is van democratie. Dit geldt ook voor ambtenaren, want heel het volk kan meehelpen overheidstaken te verrichten, ook evt in een dag per week of een maand per jaar. Dat schept bovendien een inkomensbasis en maakt variatie mogelijk als er meer of minder werk te verrichten valt. Zo kom je voorts af van onnodige werkzaamheden verzinnende ambtenaren en de kosten daarvan. Idem hoort handhaving van orde weer in handen te komen van het volk, net als heel vroeger; weg dus met politie als knechten van politieke baronnen en weg met het huurlingenleger. Zorg dat via militaire vorming ieder leert hoofd en handen te gebruiken bij nood.
Naast genoemd art 1 is art 3 der Grondwet een tweede parel, eveneens volop gesaboteerd. Vriendjespolitiek is wijd verspreid en behelst een zware vorm van corruptie. Het art is tevens maatgevend voor het bedrijfsleven en zet zich af tegen cronies. Hoogleraren worden ten onrechte voor het leven benoemd tegen overmatig salaris, fors hoger doorgaans dan de marktwaarde, maar zij praten daar niet over om zich zelf in een bevoordeelde positie te houden. Het art impliceert open, eerlijke sollicitatieprocedures en is pro roulatie om ieder gelegenheid te bieden zich maximaal te ontplooien. Werkloosheid valt terug te dringen tot nul bij goede herverdeling van banen; dus niet de slechte afschuiven op anderen maar een part van het mindere werk voor je rekening nemen. Uiteraard zijn miljonairs ook verplicht om een bijdrage te leveren aan de nationale produktie.
Allerlei andere grondwetsartikelen zoals over vrijheid van dit en dat zijn eigenlijk slechts herhalingen van hetgeen besloten ligt in deze art 1 en 3, resp.: "Ieder wordt geboren vrij en gelijk in rechten" en "Elke burger is in overheidsdienst benoembaar".
Een derde geminachte parel is art 60 van het Verdrag van Parijs (1953) dat ieder garandeert goederen en diensten te kunnen verwerven tegen dezelfde lage prijs als waarop die anderen aangeboden worden. Beperkende voorwaarden zijn niet toegestaan. In de trein wordt dit geschonden doordat de ene passagier van slechte managers een goedkoper kaartje krijgt dan wie naast hem zit. Dit op grond van persoonlijke relaties of leeftijd -het gaat hier niet over inschikkelijke kinderen die bij drukte op een leuning willen zitten- welke niet relevant zijn voor het aanbod van de vervoersprestatie en waar de NS derhalve niets mee te maken heeft. De Europese Unie wil reizen zonder onnodige obstakels en vrijheid van bestedingen. De overheden zijn gehouden zodanige inkomenspolitiek te voeren dat ieder kan participeren in de welvarende samenleving op tenminste een redelijk minimumnivo en dat zonder stadspas. Achtereenvolgende kabinetten schonden met steun van het parlement dit art zeer grof: Via de aftrek hypotheekrente worden welgestelden in staat gesteld om eenzelfde huis voor netto tientallen procenten minder te verwerven dan een minimumloner kwijt zou zijn. Deze laatste verdient in het welvarend land te weinig voor een eigen woning en mag huren van die welgestelde. Doorgaans tegen forse huur met extra inkomen dus voor de rijke. Het pensioenfondsensysteem is verworden tot een niet door het volk begrepen, geniepige methode om geld uit de zakken van laagbetaalden over te hevelen naar mensen in goede doen die het niet nodig hebben, behalve om hun hebzucht te stillen. Er is niets tegen zelf sparen maar doe dit niet via de Schatkist op andermans kosten. Het is zeer wel bekend dat de meerderheid van het volk betaling van belasting naar draagkracht wil en dit rond het jaar van inkomstenverwerving om de boel niet te laten verwateren. Verhoging van de AOW leeftijd is absurd bij de huidige grote werkloosheid in Europa en de grote aantallen personen beneden 65 jaar in eigen land die niet deelnemen aan het arbeidsproces. Als de welgestelde een jaar later tien mille van de AOW ontvangt kan hij doorgaans toch regelen via pensioenfonds of verzekering om vele malen meer al voor de ingang van de AOW te krijgen en derhalve niet meer te werken. Kortom een jaar langer werken door de minima vertaalt zich in mogelijkheid om twee of meer jaren eerder ophouden door bovenmodaal.