mini-straattheater
Een engeltje (kleine studente in lang wit met extra korte vleugeltjes omdat het geen echte engel is) zingt al dansend met sopraan stem: 't Kan......C'est possible........yes it can be.......puo.............es ist moglich.........'t kin ja.......dimisit inanes.... in vele herhalingen, telkens als hiervoor even ruimte is. Namelijk als de andere speler, een lange professor in toga, adem tekort komt bij zijn protesteren tegen wat er staat op het projectiescherm in de hal van de Vrije Universiteit, een instelling ooit bedoeld om samen leven te vergemakkelijken:
Tien, twintigduizend euro minder voor de profs/wetenschappelijk personeel en het collegegeld kan met 500, duizend euro omlaag.
Er is competitie mogelijk doordat de acteurs zelf argumenten bedenken die de professor uitspreekt, mompelt, schreeuwt en tracht te onderstrepen met gebaren. Hij mag zelfs een exemplaar van het universiteitskrantje Ad Valvas grijpen om daamee het woordje "minder" te bedekken, al docerend dat meer geld voor het onderwijs (voor salarissen, anders gaan we naar het buitenland) dringend nodig* is.
*Met meer geld dan nodig voor levensonderhoud kan de bovenlaag (als aandeelhouders van de hypotheekbank) immers arme mensen helpen aan een huurhuis (wel duur natuurlijk voor extra inkomsten om zo de kloof te vergroten; verschil moet er zijn).
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten