Het is ergens de hersens van sommigen binnengedrongen dat zij dood en verderf moeten zaaien. Daar achter zit dikwijls binnengebrachte foute idee dat zulks passend is voor een betere samenleving. Dan valt te proberen om met nieuwe info te corrigeren en hiertoe werd bijgaand concept straattheater geschreven. Wie dit weet te verbeteren of uit te breiden ga zijn gang.
beraad der geesten
straattheater
Vooraf wordt het publiek meegedeeld dat het stuk begint met een luide knal in het donker. Dan komt uit de open deur van een piepklein oude caravannetje, aan de zijde van het publiek bekleed met bladgoud en daaromheen een krans als groene poort, een helder bijna fel licht. Hieruit treden twee engelen met lichtgevende kleding en met een soort detectieapparatuur in de hand.
Engel 1 tegen engel 2: Dat was een flinke klap. Alweer een bomaanslag. Werk voor ons!
Engel 2: Ga jij links, dan ga ik rechts.
Langzaam wordt het toneel verlicht en men kan verspreid liggende resten van twee personen zien (etalagepoppen zijn hiervoor geschikt). De engelen houden hun detectors bij de grootste resten, al rondlopend.
Engel 1: Oh, mijn chip is vol. Heb jij een lege reserve?
E2: Was het iemand met veel in z'n leven dat wij moeten opslaan op de chip voor later herstel?
E1: Jawel, een oud, al verzwakt persoon; slachtoffer ook omdat ie zo actief was.
E2: Ik heb hier de moordenaar, die zelfmoord pleegde. Niet veel bijzonders: onvolledige opvoeding in zijn jeugd, verkeerde vrienden en dan maar hopen op zeventig maagden.
E1: Zeventig druiventrossen dus in het Paradijs. Waar zouden al die vrouwen vandaan moeten komen! Zo blijft er niets over voor het slachtoffer.
E2: In het Paradijs zullen ze toch moeten samenleven. Na enige stilte: Dus delen.
E1: Maar als je op Aarde delen niet hebt geleerd wordt het moeilijk.
E2: Zeg dat wel, je zou haast denken dat ze nog ruzie krijgen in het Paradijs.
De Duivel, in het zwart en met horens, komt in gebogen gestalte op.
D: Hoi, bedankt voor het chippen maar geef die kaartjes nu maar aan mij. Ik beloof dat bij mij thuis -hij grijnst en wijst naar beneden- er vlot reprints van deze lieden gemaakt zullen worden. De collega's kunnen er dan mee spelen en naar hartenlust prikken, steken, het vuur opstoken of wat ze ook maar verzinnen.
E1: Dat gaat niet. We hebben hier een slachtoffer en die gaat naar de hemel.
D: Ach wat; er zal genoeg mis met hem zijn dat ik hem mee naar Beneden kan nemen.
E1: Genoeg mis, jawel; maar jij weet heel goed dat er een nieuw verbond, een Nieuw Testament is met verlossing en zo.
E2: Daar hoef je niet eens christen voor te zijn als je de godsdienst niet begrijpt.
D: Goed, het hangt er vanaf. Terzijde: Waarvan weet ik ook niet precies, maar dat is mijn zaak niet. Ik ruim alleen maar op: het vuil dat ons vuur doet branden. Hij grijnst.
E2, ironisch: Jammer, je ziet er zo knap uit. Je had Boven toch een heel hoge kunnen worden?!
D: Ik doe mijn werk. Vooruit geef mij die twee chips.
E1: Die van de moordenaar, bedoel je; van degene die de smerige aanslag pleegde.
D: Nou, nou; hij had toch goede motieven? De Allerhoogste een handje helpen. Of niet soms.
E2: Geen sprake van helpen. Zo is onze baas niet. Die heeft geen mensenhulpjes nodig en vooral is Hij niet uit op bloed.
E1 tegen D: Je kent toch de psalm: God vergeeft om niet?
E2: Maar mits een ootmoedig hart!
D: Juist, en dat had meneer niet toen hij de bom liet af gaan. Het was gewoon een egoïst, belust op vrouwen. Toe, geef mij zijn chip voor reprint met daarna honderd procent pijniging.
E1 en E2 fluisteren met elkaar.
E1: We weten niet wat de uitkomst is van de geestelijke bagage op de chip. Dat is niet aan ons om te beoordelen.
D: Wel, er zit vast genoeg slechts tussen voor een tijdje vagevuur. Daar zorgen wij graag voor. Hij grijnst en voegt er aan toe: Ook het slachtoffer kan een beurt krijgen, vast wel een verdiende beurt. Misschien zelfs wel langer dan de islamist die niet beter wist. Moest Abraham indertijd ook niet iemand doodmaken?
E1: Nee hoor, je bent verkeerd ingelicht.
D: Het mes ging anders wel omhoog voor de doodsteek.
E2: We zouden jou een domoor kunnen noemen als je niet beter wist. Jij weet heel goed dat er beproevingen komen voor de mensen omdat ze anders maar automaten of een soort zombies zouden worden.
E1: Evolutie hè; niet alleen fysiek maar ook geestelijk.
E2: Abraham moest leren erkennen dat niet hij baas was over zijn zoon. Indertijd werd in het vuur geworpen, geofferd, hetgeen aan de godheid toebehoort.
E1: Het liep allemaal goed af. Ofwel werd de individuele vrijheid bevestigd.
D: Precies en deze aanslagpleger moest daar niets van hebben. Of hij het nou snapte of niet. Kom op met zijn chip. Ik heb het druk -hij grijnst- er zijn nog vele wachtenden op mij.
E1 en E2: Geen sprake van dat een duivel zou mogen beslissen.
E1: Dan loopt immers alles verkeerd af.
E2: Ook aan een mens komt zulke beslissing niet toe. Hè, hè, moeten we dat steeds herhalen?
D terzijde: Dan loopt alles verkeerd af, net zoals ik bedoel; hij grijnst weer.
D: Ik wil ook de chip waarop de vermoorde helemaal beschreven staat. Per slot van rekening deed de moslim zijn plicht zoals in de Koran staat. Geen moslim zijn? Dan ben je slecht.
E1: Hoe kom je er bij!: De mensen van het Boek, de christenen, en de joden, van de Torah, gaan ook naar het Paradijs zoals de Koran duidelijk laat weten.
E2 tegen D: Jij leest natuurlijk nooit in de Koran of de Bijbel. Ironisch: Dat zou jou nog eens bekeren!
E1: Kunnen jullie wel? Jij en de moslims die jij influistert om terreur te zaaien jegens onschuldigen.
E2: Van kleine kindertjes lijkjes maken; armen en geringen treffen omdat je niet kunt doordringen tot bij de machthebbers.
E1: En als je niet zelf mee doet toch toejuichen. "Hoe doof en blind is jullie geweten". "Het licht gaat uit". "Chaos veroorzaken". "De afgrond in, daar horen jullie".
D: Och, ik heb plezier in mijn werk en de Almachtige laat mij m'n gang gaan. Die wil natuurlijk geen labbekakken in Zijn hemel. Enfin, jullie hebben mijn adres. Die chip van de terrorist krijg ik heus nog wel als ie eenmaal uitgelezen wordt. Ik heb trouwens ook druiven en meer in mijn hel. Van schijn, wel te verstaan; dat martelt lekker.
D af en de engelen terug door het poortje de caravan in; deurtje dicht.
Er klinkt met muziek van een klein koor, goed verstaanbaar, psalm 82 uit het Liedboek der kerken:
God staat in 't midden van de goden,
Hij heeft hen tot gericht ontboden;
Gij machten die het onrecht stijft,
bevoorrecht al wie kwaad bedrijft,
hoort: gij moest wezen en geringen
beschermen in hun rechtsgedingen,
gij moest wat arm is en veracht
vrij maken uit der bozen macht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten