Het internationale postverdrag beoogt brieven en pakketjes vlot en veilig over te brengen van de verzender naar de geadresseerde. Hierop moet het behandelend postbedrijf gericht zijn en dat sluit uit het onderbreken van de verzending anders dan noodzakelijk. Maar Post NL weigert te bezorgen in brievenbussen waarvan het adres niet erkend is door de gemeente Amsterdam. Een gemeentebestuur heeft zich uiteraard niet te bemoeien met het postverkeer. Daarenboven staat het ieder vrij om verblijf/woonplek te kiezen mits niet hinderend of schadend. Post NL ontvreemdt brieven en pakketjes aan geadresseerden door niet in duidelijk zichtbare brievenbussen te deponeren of aan te geven waar die poste restante opgehaald kunnen worden. Winkelpersoneel is niet bevoegd om zich te mengen in het postverkeer.
Art 5.1 van het Postverdrag met stelling dat brieven en pakketjes eigendom blijven van de verzender totdat bezorging plaats vindt is in strijd met het oogmerk van het postverdrag, dat immers verplicht tot afgifte door de postdienst waar mogelijk. Derhalve is art 5.1 ongeldig en te schrappen. Wie een brief op de bus doet is daarvan niet langer eigenaar en evenmin Post NL, doch de geadresseerde heeft er recht op, eigendomsrecht. Dit moet de juiste interpretatie van het postverdrag zijn en voorkomt aldus dat een postbedrijf straf kan ontlopen door niet te bezorgen in de brievenbus van de geadresseerde of bij weigeren aan te geven waar het poststuk in ontvangst te nemen is. Kortom Post NL ontvreemdt thans brieven en pakketjes, besteelt de geadresseerde.
In zekere zin behelst postverkeer een transactie. De verzender staat af, de tussenpersoon of instantie heeft geen rechten maar plicht, waarvoor betaald wordt, en mag zich niet inmengen tot verandering van de opdracht. De geadresseerde, partij in de transactie, heeft recht op ontvangst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten