Als in de faculteit der Letteren de Bijbel gelezen wordt komt men het Onze Vader tegen. Met daarin tegenspraak dat het kruis op Goede Vrijdag nodig was voor delging van schuld. Het gebeuren kan dan als acte van solidariteit opgevat worden. Uit de Tien Geboden valt ontkenning op te maken van godheid die roomsen en protestanten toeschrijven aan de Messias, de brenger van het Nieuwe Verbond waarin onze status verhoogd wordt van knechten tot kinderen, alles poëtisch uitgedrukt. Welke opvoeding behoren en daarbij lief en leed hebben door te maken. Jeso, met noord-nederlandse naamsuitgang, vertelt over bokken en schapen, wier gedrag bepalend is, en dat zal de hele geschiedenis door zijn, voor toegang tot het Paradijs. Natuurkundig beschouwd kan de hemel van een substantie zijn die niet reageert met de ons bekende elementen. De Schepper daar en hier is Geest zonder lichaam en daarom van ons uit niet kenbaar. Aan hem toegeschreven rechtvaardigheid vereist het bestaan van het Paradijs, ook al zien we het nu evenmin als de golven waarmee de "lege" ruimte gevuld is. Bekeerling Paulus had, mits zijn geschrijf niet vervalst is, een andere kijk dan de psalm en het Onze Vader en zo. Wellicht is er daarom behoefte aan zeg een joodse kerk met ook kuising van het Liedboek der kerken. Waarvan de nieuwe editie nota bene volop kwezelversjes bevat. Werk aan de winkel ergo voor wie woorden belangrijk achten om de waarheid weer te geven en dat prachtig zingend te uiten. De kwaliteit van wat de vorige generaties dichters leverde was heel goed.
Mohammed droeg mooi bij met afwijzing van kennelijk heidense drie-eenheid, maar wist niet te vertellen dat de oude Israëlieten toch niet zo dom geweest zullen zijn om een beeld te aanbidden. Indertijd had de godheid een voetbank in de vorm van een kalf gelijk een koning een kroon draagt. De HERE God plaatsen waar de mensen Hem graag willen is heel aantrekkelijk; Hem trachten voor hun karretje spannen dat was de fout. En Abraham/Ibrahim moest erkennen dat niet hij baas was over zijn zoon. Evenmin zijn dat anderen dan de Maker. Vergelijk moderne verklaringen over individuele vrijheid. In het Midden-Oosterse jargon staat de uitdrukking "vader en zoon" voor twee handen op één buik, qua intentie niet verschillend. Het woord vader wordt gebruikt voor bewuste bron met goede bedoelingen. Wat dit laatste betreft: De Schepper wist dat een mens zonder emoties niet tot zijn recht komt en heeft daarin voorzien. Allerlei ketterijtjes passen hier mogelijk bij. Op Witte Donderdag kwam er het Avondmaal, waarbij te bedenken valt dat men vroeger geen handtekeningen kende maar een Verbond gesloten werd met een offermaaltijd.
De Koran is net als de Bijbel niet steeds even duidelijk en vandaar dat kerkgang en moskeebezoek nuttig zijn. Zet de kleintjes daar geen kleuter-rijmelarij voor maar leer hen een stevige psalm zoals nummer 82 berijmd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten