straattheater Wetenschap voor......
Rijkdom
f o l d e r
kom bij ons studeren
want bij de VU kàn het:
èn God èn Mammon dienen!
Ten aanzien van de eerste hebben wij een magische formule, altijd gebruikt in de aula: "de naam des HEEREN zij geprezen". Dit tesamen met op oudere leeftijd regelmatig ter kerke gaan is een uitstekende en populaire methode om na je aardse pensioen "goed verzorgd" te worden.
Bij ons studeerden af Balkenende (werkte mee aan bestendiging der verlaging van de vermogensbelasting, zodat je eenmaal welgesteld vanzelf rijker wordt ook al slaap je), W Bos (aan wie het lukte om voor hem en de collega's tien mille extra uit de schatkist in de portemonnee te krijgen en 27 miljard voor de aandeelhouders van de ABN Amro, die opgebracht zullen worden door harder werken van het personeel, dat ook de klanten verder zal uitknijpen) en Rouvoet (heeft van de Tien Geboden afgeschaft het deel waarin ook aan vee sabbath, ontspannen rondscharrelen in een natuurlijke omgeving, toegekend wordt; in de mensa is het eten daarom relatief goedkoop zodat je alvast kunt sparen om later rijk te worden).
Op het binnenterrein zie je prachtige autos, die om de paar jaar vernieuwd worden. De waarde hiervan is zeer vele malen groter dan van bomen en planten in een tuin.
De VU colleges economie zijn afgestemd op het behalen van maximale winsten.
De VU colleges sociologie zijn afgestemd op maximale invloed en beheersing van de Derde Wereld.
De VU colleges in het engels zorgen voor wijde support in het buitenland voor de wetenschappelijk bewezen stelling dat er geen kleine luyden meer bestaan, althans in onvoldoende mate om zich daar nog druk over te maken.
De VU colleges op de bovenste verdiepingen van het prachtige home (met godsdienstkamertjes in de kelder) zullen binnenkort waarschijnlijk verhelderen dat wel degelijk een kameel door het ezelspoortje in de muur van Jerusalem kan als er maar geld beschikbaar komt om die te vergroten.
Deze samenwerking van God en Mammon wordt op de Vrije Universiteit dankbaar aanvaard en toegejuicht.
Voor onze produkten geldt een hoog risico.
Waarschuwing: Af en toe wordt afbrekend commentaar geleverd op de doelstellingen van de universiteit. U kunt dit het beste negeren en eenmaal binnen in ons gebouw zich aansluiten bij de docenten, onderzoekers en studenten die de VU zien als een noodzakelijk en eersteklas middel voor een vlotte carrière. Dat kinderen, mensen met kinderlijk verstand, gehandicapte personen met laag IQ eenmaal Boven zullen voorgaan zal een vervalsing zijn.
s t r a a t t h e a t e r
Op de stoep van het hoofdgebouw der VU staat een klein caravannetje (beschikbaar uit stalling De Ganzenhoeve te Zeewolde). Hieruit komen drie professoren, een oudere met baard of sik, een jonge met donkere huid en een accent en iemand er tussenin.
P1: Zo, dat was dat!
P2: Ons jaarlijkse bezoek aan de kleine luyden.
Toch handig om die hier te laten komen, dan hoeven wij geen verre reis te maken.
P3: Verre reis? Waarheen dan?
P2: Om zulke kleine luyden op te sporen. Die zijn hier niet meer in Amsterdam. Iedereen is welvarend geworden.
P3: Welvarend? Iedereen? De inkomensverschillen in deze stad zijn duizendvoudig.
P1: Dat geeft niet. Iedereen krijgt genoeg brood te eten. Daar gaat het om. Waarom zou iedereen van luxe moeten genieten. Een taxi kunnen bestellen alsof je ervoor maar een dubbeltje uitgeeft zoals wij.
P3: Mijn taxi kostte twintig euro.
P1: Dat is niet veel vergeleken bij wat jij aan salaris krijgt op de VU. Je merkt niet eens dat je die paar tientjes uitgeeft. Het is als een dubbeltje voor de gewone man.
P2: 't Was maar een kort bezoekje aan die kleine luyden. We hebben tijd over.
P1: Ach, je kunt zo moeilijk praten met dat soort mensen, hè. Ze staan al gauw met de mond vol tanden. En dan moet je het bezoek niet te lang maken.
P2: De thee was er anders lekker, niet in plastic bekertjes zoals wij op de universiteit gewend zijn.
P3: En ook nog een cookie erbij, waar je niet voor hoefde te betalen.
P1: Zwijg: Betaal jij ooit voor de borrels en nootjes op onze recepties in de grote hal?
Kom, laten we maar even gaan zitten tot aan het volgende programmapunt van onze drukke werkdag.
P2: Waar zitten? Toch niet tussen die studenten daar op de bank?
P1: Ongetwijfeld beter van niet. Dat verkleint de afstand tussen ons en hen en verlaagt de drempel op ongewenste manier.
P3: (loopt naar hek) Ik zit al, zo kan het ook. Zo zat ik vroeger ook vaak.
P2: Ik ook (gaat naast hem zitten).
P1: (Schudt afkeurend het hoofd, leunt dan tegen het hek, gaat er later bijna ongemerkt ook op zitten): Denk toch aan de mores. Pas op dat je toga niet vuil wordt. We hebben straks een belangrijke bijeenkomst over een nieuwe Grondwet.
P2: Het schijnt zo te zijn dat af en toe een grondwet aan vernieuwing toe is. Merkwaardig, want het is toch een grondwet en daar staan de diepste maatschappelijke overtuigingen in uitgedrukt.
P3: Misschien moet de formulering ervan met de tijd mee gaan.
P1: Onzin, formulering is bijzaak; het gaat om de inhoud.
P2: In de oude Grondwet staan goede dingen, maar ook ongerijmde.
P3: Wat vind jij het beste artikel?
P2: Zonder meer art 3, ieder is in overheidsdienst benoembaar. Het tekent principiële gelijkwaardigheid van alle burgers.
P3: Dan staat het op één lijn met art 1 van de Verklaring van de rechten van de mens: ieder wordt geboren vrij en gelijk in rechten. Dat is een parel. We wachten op uitbreiding met een materiële component zoals het recht van een ieder op een plekje om te wonen of te verblijven zonder dat anderen daar munt uit slaan.
P1: Dat art 1 geldt niet in Nederland. Het is slechts een principeverklaring waar de rechters zich niet aan hoeven te houden. Die doen dat dus ook niet.
P2: Maar art 3 van de Grondwet is tenminste wel geldig. Ontegenzeggelijk houdt het eerlijke en openbare sollicitatieprocedures in. Iedereen zou bijvoorbeeld burgemeester kunnen worden als hij de capaciteiten heeft.
P1: Historisch is het zo gegroeid dat alleen leden van politieke partijen daarvoor in aanmerking komen.
P3: Maar dan wordt 95% van de bevolking, die geen lid is van zo'n partij, de facto buitengesloten!
P1: Zwijg. Er gebeurt wel meer dat niet in de haak is; we zijn niet volmaakt. Wat dacht je: zou zo'n artikel als het werkelijk toegepast werd niet ook maatgevend zijn voor het bedrijfsleven? Nou dan! Net als op de universiteit moet je het daar van je relaties hebben. Dan kan een open en eerlijke sollicitatieprocedures minder gewenst zijn. Trouwens: je funktionneren moet passen in de bestaande maatschappelijke omgeving. Als dat niet het geval is wordt je minder geschikt geacht, ook al heb je veel kennis.
P3: It would be nice, het zou mooi zijn als de president van de Europese Unie door het volk gekozen wordt.
P1: Onmogelijk. Je zou een figuur krijgen die met de bestaande rangen en standen omgaat als een stier in een porceleinwinkel.
P2: Hervormingen dus, dikkonten opzij zetten, eerlijker verdeling van de koek en vrije toegang tot de banen waarin de mensen zich het beste ontplooien.
P3: Dat levert de samenleving maximale welvaart op.
P1: Zwijg: Je zou zo langzamerhand toch eens moeten weten dat we geen omwenteling willen. Jij en ik zouden niet zeker zijn van behoud van onze professoraten. Nu krijgen we tenminste levenslang elke maand een fraai bedrag op onze bankrekening. Wou jij dat in gevaar brengen?
P2: Wat moet er dan in die nieuwe grondwet staan?
P1: Om te beginnen sommen we onze democratische principes op, garanderen bekende rechten zoals vrijheid van onderwijs, godsdienst, meningsuiting...
P3: Die vrijheden heb je automatisch als iedereen gelijkwaardig is.
P1: Er bestaat nu eenmaal verschil tussen theorie en practijk. Het gewone volk is niet in staat om zichzelf te besturen. Daar zijn wij voor en ergo moeten wij de belangrijkste baantjes bezetten. Ons komt daarvoor het hoogste salaris toe.
P2: Met ingebouwde zekerheden zoals bijvoorbeeld benoeming van de president der Europese Unie uit een kring van bewezen leiders die geen revolutie prediken.
P3: Als ik geen professor was geworden zou ik er wellicht voor ijveren om iedereen op te sluiten die zich verzet tegen het meest democratische dat er bestaat: de volksvergadering of het referendum. Met een ondergeschikt parlement dat zorgt voor uitwerking en dagelijkse controle.
P2: Het hemd is nu eenmaal nader dan de rok. Als een parlementarier honderdduizend euro verdient kun je er zeker van zijn dat ie de belangen van zijn inkomensklasse beter behartigt dan die van minimumloners. Laat staan Bijstandstrekkers.
P3: De Europese Unie verbiedt gebruik van dat woord. Het is denigrerend en beledigend. Ieder moet met respect bejegend worden.
P1: Ach, ik laat me niet weledelhooggeboren noemen; waarom zou ik de lui in de Bijstand dan niet uitkeringsgerechtigden mogen noemen?
P3: Bijstand bestaat technisch gesproken allang niet meer omdat wie arbeidsongeschikt is verplicht in de verzekering zit.
P2: En wie wel kan werken maar geen baan heeft?
P3: Die staat als het ware stand by op de arbeidsmarkt met alle rechten vandien, inbegrepen correcte benaming en salariering.
P1: Laat me niet lachen. Er is werk genoeg. Ze willen gewoon niet.
P3: Ze willen niet de rottigste baantjes, die overblijven omdat anderen het vertikken ook een deel van het zware en vuile werk voor hun rekening te nemen.
P2: Bedoel je ons?
P1: Natuurlijk bedoelt hij ons. Ik weet al wat hij verder gaat zeggen: Dat er op de VU zoveel mensen met zwarte huid rondlopen die het schoonmaakwerk opknappen.
P2: Ze worden goed betaald door het uitzendburo.
P3: En de eigenaar van dat uitzendburo vangt van elk van hen een flink bedrag.
P1: Dat is een man van ons soort: hij weet van aanpakken en dan wordt je vanzelf rijk.
P3: Rijkdom, wat heeft dat voor nut? Goed je kunt van alles en nog wat met je geld. Maar er zit ook een schaduwkant aan, namelijk dat je anderen in een soort slavernij brengt, hen laat werken voor jouw pleziertje.
P1: Nou en? Dat is toch heel gewoon? Kocht jij niet laatst een huis? Dat kreeg je voor netto tientallen procenten minder dan een minimumloner zou moeten betalen.
P2: Dat begrijp ik niet. De markt is toch voor iedereen gelijk?
P1: De regering geeft enorme belastingaftrek op hypotheekrente!
P2: O ja, natuurlijk. Het vrijkomende geld gebruik ik om arme mensen te helpen aan een huurhuis. De mensen die nu in dit caravannetje wonen krijgen straks ook een fijn huurhuis.
P1: De huren zijn hoog.
P3: U bedoelt: kassa!?
P2: Wat moet er volgens u (wendt zich naar P1) in de nieuwe grondwet opgenomen worden als nieuw element?
P1: Eens kijken. Er zijn dingen in de huidige wereld die ook mij niet zinnen. Ik begrijp dat je je geld niet mee kunt nemen over het graf heen naar de andere wereld die je op de Vrije universiteit geleerd wordt te verwachten. Evenmin is dat het geval met culturele schatten. Maar...
P3: Toe, zegt u het eens!
P1: Ik ben er nog niet helemaal uit; het formuleren is moeilijk.
P2: Toe, probeert u het !
P1: Wel, in oude teksten staat zoiets als dat rijke mensen moeilijk de hemel binnenkomen. Ik ben niet zo jong meer en moet aan mijn toekomst denken. Waarom zouden arme mensen bevoordeeld moeten worden boven rijken als ze hier op Aarde toch allemaal kansen gekregen hebben?
P3: Tut tut, geen gelijke kansen.
P1: Nou ja, toch min of meer kansen. Ik geef toe dat er ook lieden zijn aan wie bitter weinig kansen ten deel vielen. OK, een kleine inhaalslag in de hemel is dan op zijn plaats. Maar rijke mensen daar weren?
P2: Wat heet rijk? Het is een relatief begrip. Je kunt welgesteld zijn en dan in Nederland niet eens tot de rijke top behoren.
P1: Precies en daarom zou ik willen dat de wet, de Grondwet een voorziening bevat die de rechten van deze mensen garandeert.
P3: Wij hebben toch niets te zeggen over wat er na onze dood met ons gebeurt?
P1: Dat ligt een tikkeltje anders. God kennen wij niet precies. Om daar meer begrip over te krijgen zou je bij wijze van spreken eerst godentaal moeten leren. Dat ligt buiten ons bereik. Maar wel weten wij dat God zich aan regels houdt. Het zou zo mooi zijn als er een regel bestond die de toekomstige positie van nu al rijke mensen op positieve wijze bevestigt.
P2: Mooi uitgedrukt, maar waar is die regel?
P1: Dan denk ik aan de Grondwet. De Europese Unie wil soms wel en soms niet verwijzen naar God. Als dat nou een zijdelings gebeurt: Bijvoorbeeld met de tekst dat discriminatie tussen rijk en arm verboden is.
P2: Dat valt net zo gemakkelijk te omzeilen als art 3 van de Nederlandse Grondwet; de rechters vegen het gewoon onder tafel.
P3: Of, een ander voorbeeld: als art 60 van het Verdrag van Parijs uit 1950 dat ieder toekent het recht
P1: Wat, sorry, ik zat even te denken, wat zeg je?
P3: Het principe van art 60 is dat ieder goederen en diensten kan verwerven voor dezelfde lage prijs als waarop die anderen aangeboden worden.
P2: Ik zat laatst in de trein naast iemand die een veel goedkoper kaartje had dan ik.
P3: De schendigen zijn legio: Grootgrutters pressen leveranciers tot extra korting terwijl kleine winkeliers het volle pond moeten betalen.
P1: Geen onderscheid tussen rijk en arm. Dat moeten we in de Grondwet hebben. Met het oog op onze toekomst.
P2: Bedoelt u op Aarde of in de hemel?
P3: Denk toch na. Dat pensioenfondsensysteem waarvan u binnenkort gaat profiteren is een soort geniepig middel geworden om geld over te hevelen uit de zakken van laagbetaalden...naar wie het niet nodig hebben. Behalve om hun hebzucht te bevredigen.
P2: De rechters keuren het goed en dus zal het wel in orde zijn. Ze genieten zelf ook volop van de pensioenpremieaftrek.
P3: Maar het volk wil dat er belasting betaald wordt naar draagkracht! In het jaar van inkomstenverwerving; anders verwatert de boel.
P1: Stil. Help me liever een goede tekst te construeren waar ze ook in de hemel niet om heen kunnen. Ik bedoel een anti-discriminatie tekst. Ook rijke mensen hebben rechten. Dat kan niemand ontkennen. Waarom zouden zij niet binnen mogen gaan in het Paradijs? En allerlei voormalige schurken wel? Spaarzaamheid is een deugd en als je er rijk van wordt, so what?
P3: Ik zie het niet zitten.
P1: Pas jij maar op. Als je niet funktionneert binnen ons team van de Vrije Universiteit kan je benoeming voor het leven best nietig verklaard worden.
P2: Dan wordt ie baanloos en arm; met kans op het Paradijs. En wij maar toekijken? Neeeeeeh, gelukkig kunnen wij wetenschappelijk te werk gaan en we (zich naar P1 wendend) zullen heus wel iets vinden of maken zoals u bedoelt, professor.
Muziek: Drie kleine kleutertjes die zaten op een hek;
drie kleine leutertjes, die wilden beste stek
op een mooie zomerdag al aan de VU-U.
Driemaal zeer hooggeleerd dat zat er op een hek
niet langer kleine lui maar met steeds grootre trek
wensend mooie hemeldag na rijkdom nu-u.
Waarover spraken zij die drie daar op dat hek?
't was over geld dat telt, ook op de intreedag
't was de Mammon die toekeek met brede la-ach.
maandag 7 juli 2008
wetenschap/rijkdom
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten