dysfunctie inlevingsvermogen
De welbekende Dagobert Duck is een sprekend voorbeeld van onvermogen om zich in te leven aangaande de belangen en interesses van medemensen. Zijn denken en doen is puur gericht op eigenbelang, dat naar hij meent bestaat uit geld vergaren. Ook aan Katrien kleeft behoorlijk wat disfunctie qua inlevingsvermogen en ze staat gauw klaar met afkeuring. Gijs Gans heeft daar geen last van omdat het koppie continu bezig is met voeding van het lichaam, hetgeen niet ten koste van anderen hoeft te gaan. Naast de koe is de gans wel een economische topper van de Schepping met omzetting van grassen in begeerlijke, heerlijke producten. Daarenboven is er nog een sociale bijdrage zoals men te Rome weet toen de dieren waarschuwden tegen een naderende vijand. Dit beseft men ook in Amsterdam als er een witte vloot voorbij zwemt.
In deze laatste stad wordt volop geklaagd dat rechtzoekenden hun aangifte in politielades zien verdwijnen. Verantwoordelijk daarvoor zijn uiteraard de presidenten van Rechtbank en Gerechtshof. Immers hebben zij van het nederlandse volk -dat samen met zijn vertegenwoordigers wet maakt- de opdracht om als deskundigen de wet toe te passen en de kern daarvan is billijk recht verschaffen. Let wel dat rechters strikt gebonden zijn aan goede wet en nog meer aan Verdrag dat gaat vóór nationale wetgeving. Zo heeft de Europese Unie, waarvan wij burgers zijn, art 1 der Verklaring van de rechten van de mens als grondslag van Verdragen en derhalve is dit artikel -ieder wordt geboren vrij en gelijk in rechten- in ons land absoluut geldig hoewel Justitie en Parlement er niet van willen weten. Art 1 tekent gelijkwaardigheid en dit leidt automatisch tot recht op deelname aan beraad en besluit zoals mogelijk via bindende referenda, waarna een ondergeschikt parlement zorgt voor uitwerking en controle. Men kan dit artikel zo men wil beschouwen als een afgezwakte versie van het duizenden jaren oude bijbelse Tweede Grote Gebod: respecteer en help de ander want hij/zij is als uzelf.
De onafhankelijkheid van de rechterlijke macht bestaat niet uit het mogen afwijken van de wet doch is hierin gelegen dat autonoom, reeds zonder opdracht van wie ook, gezorgd wordt voor rechtdoening. Hiermee in tegenspraak zijn dus die lades op politiebureau's en het is nuttig en nodig om uit te zoeken wat er mis is. Het ligt niet aan te hoge werkdruk, tenzij er onbekwame personen als rechter aangesteld werden. Gelet op de klachten schijnt dat nogal voor te komen zodat er veel nieuwelingen als rechter aangeworven moeten worden, want aan advocaten mag geen hoofdrol toevallen. Er is geld genoeg bij de Justitie voor uitbreiding van het deskundigenbestand als men tevreden is met een groene tafel zonder marmeren gangen. De wet hoort begrijpelijk en logisch te zijn. Kwade toevoegingen die dit verstoren zijn uit den boze. Zulke foefjes spelen op de Zuid-As te Amsterdam waar naar verluidt middels belastingtrucs 4 x zoveel geld uit arm Afrika gehaald wordt dan er aan ontwikkelingshulp en uit collectes heen vloeit. De voorheen christelijke Vrije Universiteit, thans los van God en niet meer geïnteresseerd in "kleine luyden" wegens carrière belangen, noemt zich hierbij kenniskwartier. Naar verluidt is onder Rutte, Van der Laan, de presidenten van Rechtbank en Gerechtshof en met die VU erbij de hoofdstad van Nederland een rovershol van internationale belastingontduikers. Arme mensen over de hele wereld worden er bestolen als men dit woord van hen overneemt en via de Schatkist krijgen de parlementariërs hun deel in het salaris.
Dus had de onafhankelijke rechterlijke macht moeten ingrijpen conform het door het volk gewilde belasting betalen naar draagkracht. Rond het jaar van inkomstenverwerving omdat anders de boel verwatert. Maar er gebeurde niets en dat lijkt te wijten aan disfunctie van inlevingsvermogen bij de heren Naves en Van der Meer, de beide presidenten aangesteld om recht te handhaven. De indruk ontstaat dat zij de belangen van de gedupeerden niet correct weten te schatten. Mogelijk omdat zij in hun kringetje gefocussed zijn op het verwerven en bekleden van een hoge positie. Het hoeft geen betoog dat zulke toestand niet mag voortduren. Door gebrekkige opvoeding thuis, op school en universiteit heeft die disfunctie zich kunnen ontwikkelen - komt in allerlei vormen veelvuldig voor onder de bevolking- en er is geen behandeling leidend tot 100% herstel. Zodat ontslag noodzakelijk blijkt met vervanging door bekwame eerlijke personen met het nodige inlevingsvermogen om inderdaad in de hoge functie van onafhankelijke macht onze wet te doen respecteren en begin met genoemd art 1.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten