Wie in vereniging zich met misdaad trachten te verrijken vormen een criminele organisatie. Primair oogmerk is materieel gewin, al is macht wenselijk gelet op de concurrentie en om de organisatie soepel te laten draaien. Op drugsgebied zijn er verscheidene van zulke organisaties en samen kunnen ze een crimineel stelsel genoemd worden. Binnen dit stelsel gebeuren de meest ernstige misdrijven, zoals moord, welke gewoon volgens het vigerend strafrecht behandeld kunnen worden. Welke aspecten zijn aan de handel op zich te onderscheiden? Aan het transport van de producenten -die hier verder buiten beschouwing gelaten worden- naar de cliënten, ook elders te beschrijven, met de bijpassende verrekening? Het is niet de bedoeling bij de handel in verdovende middelen om anderen schade toe te brengen. De afnemers doen vrijwillig mee, net als wanneer het alcohol betreft. Maar de wet stelt zeer hoge straffen op drugshandelaars, uitgezonderd houders van "koffie"etablissementen, en dat komt deels waarschijnlijk omdat die zich in korte tijd zeer verrijken. Dat wekt natuurlijk jaloezie op. In het verkeersstelsel gelden minder zware straffen, hoewel onverantwoord rijgedrag ook te bezien valt als opzettelijke minachting van medemensen, toch in alle beschavingen een ernstig kwaad. Die wet wordt gemaakt door de Tweede Kamer op voordracht van de regering. Men kiest er niet voor om bij de apotheek het spul te laten afhalen door geregistreerde gebruikers. Die dan ook nog de Schatkist bijvullen! In het verleden werd door de overheid handel gedreven in opium en waren er weinig mogelijkheden op dat gebied voor criminele organisaties.
Nederland heeft geen echte democratie met deelname van de demos, het volk aan beraad en besluit. Hoewel dat zeer wel mogelijk is en art 1 der Grondwet hiertoe verplicht. Maar gelijkwaardigheid als onverbiddelijke wet volgens dat art 1 - de rechter weet helaas hier niet van- leidt tot nivellering en sedert men niet langer leeft van de jacht terwijl de koelkast ontbrak is er het streven naar persoonlijk gewin en zulks voor de familie. Of voor de kennissenkring om samen een piramidale maatschappij door te drukken waarin boven aan de ladder men elkaar bevoordeelt. Elkaar lucratieve baantjes toespeelt en de rijke aandeelhouders begunstigt met steeds meer o.a. Albert Heyn winkels. Twee belangrijke aspecten treden op de voorgrond; het uitoefenen van macht over lageren en het behalen van overmatig materieel gewin. Beide zijn zeer schadelijk voor wie niet in zo'n stelsel zitten en dat is de meerderheid van het volk. Die meerderheid wordt dan een beetje of eigenlijk heel dom gehouden en mag daartoe bijvoorbeeld De Telegraaf lezen. Niks Republiek, geen Surinamer als president daarvan bij gebrek aan voldoende populariteit der Haagse bobo's doch een soort uithaler in een paleisje.
Is het volk bevoegd om daarop een wettelijk antwoord te geven? De soevereiniteit wordt erkend en daar mag een "volksvertegenwoordiging" van praktisch allemaal welgestelden, die de belangen van hun klasse vooropstellen, geen draai aan geven. Goede wet regelt dit en stelt straf op tegenwerking. Op tegenwerking met resultaat, zoals in het huidig ondemocratisch stelsel. Voor strafbepaling is het noodzakelijk om redelijke verhoudingen te krijgen met wat er gebeurt op drugsgebied, in het verkeer, etc. Matiging is dikwijls beter dan harde veroordelingen. Bijvoorbeeld zijn de opeenvolgende premiers, kwaad stichtend tegen werkelijke beschaving met respectering van ieders gelijkwaardigheid, enige jaren gevangenisstraf toe te rekenen, alsook degenen die daarvan het meest profiteerden. Terwijl de rest verzocht wordt om privé boete te doen. Het fietspad is niet meer veilig; daarvoor werd het juist aangelegd! Talloze malen wordt daarop angst aangejaagd, hetgeen niet het geval is in de drugsscene. Wie niet hoopt nog gelijkberechtiging mee te maken zal daar waarschijnlijk meer op gefocust zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten