16 oktober 2025
Het lijkt zinvol om niet slechts de helft van radioactieve elementen die veranderen van atoomgetal te beschouwen en de andere helft buiten beeld te houden. Stel dat er kwantummechanische wisselwerking is tussen twee atomen en die zich daarmee opladen. Totdat na verloop van tijd (halfwaardetijd) een limiet wordt bereikt waarna het ene atoom uit zijn voegen barst (radioactief wordt) en het andere terugkeert naar zijn oorspronkelijke staat. Die kan vervolgens met soortgenoten weer aan die opladingen beginnen, etc. Dus van de twee vervalt het ene atoom (of het andere, als het net iets sneller is) en zo blijft er precies de helft over van de massa atomen na de halfwaardetijd. Wat kan het uitmaken voor het verval of er een strikt atoomrooster is als van een kristal? Het is ook nog even zoeken naar uitbeelding van dat opladen met dingen uit de grote wereld. En uiteraard dienen de kwantummechanische processen (met het bekende plaatje van overkokende melk) gespecificeerd te worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten