Geen ontsnappen, wel uitstel?
De aard van het beestje het zwarte gat is opslokken. Komen er twee elkaar tegen dan is het niet anders. Zo groeien er in het heelal zwarte vlekken waar niets normaal is zoals wij dat kennen. En erger: dat gaat steeds maar door ook in de richting van de Boelelaan met Zich Verenigende Aanstormende Zwarte Gaten.
Daarom is het goed dat er in het nieuwe VU-gebouw aandacht gevraagd wordt en gelukkig kun je maatregelen treffen. Uit de criminologie weten we hoe soms misdadigers -en zijn de ZVAZG anders?- opgespoord worden aan de hand van ook mishandelde planten. Welnu, neem een kloon van een telepathische geranium en stuur dat de ruimte in. Als het dan verorberd wordt door de sneller dan het licht naderende ZVAZG zullen de blaadjes van het tweelingbroertje op de vensterbank trillen van ontzetting. Je hebt voordat het jouw beurt is dan nog net genoeg tijd voor een schietgebedje.
Maar is hier werkelijk sprake van uitstel? Psychologisch bezien beleef je de paar laatste seconden intensief terwijl je anders maar zou zitten suffen of dagdromen en zo valt er winst te tellen.
Grote vraag is uiteraard wanneer het allemaal staat te gebeuren. Kan de wetenschap helpen met dilatie van tijd? Het leven verlengen niet alleen met medische hulp. Dat zou mooi zijn, begeerlijker dan goud, om het zo te zeggen. Maar helaas is de tijd overal in het heelal hetzelfde sinds de Schepping. Mogelijk begon die met een veld, niet uit een punt want een punt is een wiskundig begrip en bestaat in de natuurkunde niet omdat het geen afmetingen heeft. Met een veld beginnen is trouwens voor de Schepper een stuk gemakkelijker dan alle natuurkundige wetten in de punt van een Big Bang proppen.
Misschien valt er lokaal iets aan de tijd te sleutelen met behulp van de algemene relativiteitstheorie. Door het neerdalende gruis uit de ruimte wordt de massa van de Aarde steeds groter en gaan de klokken langzamer lopen, toch? Een op onze planeet vallende Maan laten we even buiten beschouwing. Maar ach, het foton werkt tegen en passeert volgens de waarnemingen niet vlak langs de Aardse massa doch op enige afstand waar het grotere stappen (oscillaties van lagere frequentie) kan nemen overeenkomstig het principe van least action; net als bij lenswerking door galaxies. Dit is heel moeilijk te begrijpen hoor, want op de VU en de UvA wil men er niet aan dat dan de tijd, lees het tempo van fysische processen, nabij massa sneller verloopt, net als in de jonge zeer geconcentreerde kosmos, zoals Vasily Yanchilin schrijft in een boek dat in de kelder opgeslagen werd. Wij mogen echter ons verheugen dat het concept zwarte gaten, waar nabij enorme massa de klokken stil komen te staan en jij je dus niet eens kunt ontspannen, laat staan fietsen of met sport bezig te zijn, verdampt. Misschien kan alleen negatieve energie nog iets van de a.r.t. overeind houden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten