Het is tijd voor een begroting van een democratische republiek Nederland. Met voorlegging per referendum aan het, binnen recht en eerlijkheid, soevereine volk. De staat is slechts bedoeld als dienend, niet als overheersend. Daarom is het niet aanvaardbaar dat een Tweede Kamer van veelverdieners de zeggenschap van gewone burgers afpakt en een regering vormt gekenmerkt door het voortrekken van relaties. Er is in Nederland geen staatshoofd die de wet handhaaft, niet art 3 der Grondwet welke verplicht tot toelating op belangrijke posten wie daartoe bekwaam zijn; niet art 1 dat in overeenstemming met de grondregel der Europese Unie onze gelijkwaardigheid erkent en derhalve het recht op deelname aan beraad en besluit. Na het referendum met bevestiging van de republiek komen er nieuwe verkiezingen voor vertegenwoordigers die de referenda uitwerken. Hun salaris behoort niet meer te zijn dan modaal, zodat de huidige steun aan de grove materiële ongelijkheid met nota bene alom voedselbanken verdwijnt. Uit overmaat van wie hebben worden aalmoezen gegeven. Echt links behelst voldoende loon zodat er geen toeslagen nodig zijn; van dikwijls fouten makende ambtenaren en van wie je niet afhankelijk wilt zijn. Juiste politiek is dan drastische verhoging van het minimumloon en verlaging van topsalarissen. Het principe hierbij is rondkomen en nog iets overhouden als de nationale welvaart, de productie dit mogelijk maakt. Zulke politiek valt te realiseren door de meerderheid van ontwakend volk. Maar falende rechters houden de hand boven het hoofd van wie maatschappelijk mismanagement ten eigen bate voeren. Zij blijken niet onafhankelijk, zoals hun plicht is en met eed gezworen, te geloven in billijkheid, welke correctie van wetgeving met terugwerkende kracht behoeft. Onbillijk toegeëigend geld terughalen is de boodschap, conform echte beschaving en daarom moeten de huidige slechte rechters vervangen worden.
We zitten in de Europese Unie met een nederlands-franstalige hoofdstad. Dit opgeven is onrealistisch en zou ook een scherpe grens met België teweeg brengen. Uit de zuidelijke lidstaten komt veel inflatie op ons bord en "Den Haag" kan daar niets tegen doen. "Brussel" wel en dit is eveneens reden om bij de Europese club te blijven. Daarbinnen kan samen met de zuiderburen een federatie van autonome landsdelen ontstaan ter spreiding van macht en inkomsten. Eventueel uit te breiden met Scandinavië om een sterk progressief blok te vormen.
Om de beneden-modaal sterk treffende inflatie de baas te worden is een nieuwe maatregel, miljarden omvattend nodig: het spaargeld van deze mensen is voor de inflatie minus ontvangen rente te compenseren met bijschrijving uit de Schatkist via een Rijksspaarbank. Dan zijn er alleen administratieve kosten en krijgt de regering de beschikking over veel geld, dat de mensen tijdelijk opzijzetten voor latere grote aankopen. Anders profiteren de banken en preciezer de aandeelhouders. Die hebben- en dat is doorgaans niet wel mogelijk voor beneden-modaal- hun geld belegd en de waarde daarvan stijgt nominaal mee met de inflatie.
Een betere begroting voor de staatshuishouding omvat: Afschaffing van allerlei subsidies en toeslagen door hogere lonen aan de basis zodat men zelf kan kiezen hoe te besteden. Verkleining van de winsten der grote bedrijven door meer belastingheffing, maar ook door het collectiviseren waar dat goed uitkomt, bijv. bij de supermarkten. Dit kan met de EU-regels op een concurrerende manier; er is mobilisering van organisatie voor nodig. Opvang van migranten/vluchtelingen hoeft niet in Nederland als dat in buurlanden goedkoper kan en meer mensen helpt; wel mee te betalen door ons. Meer geld voor bewapening is nu grotendeels overbodig omdat er geen acuut gevaar van agressie is. De hele jeugd dient militaire vorming te krijgen gelijk vroeger ridderzonen ontvingen om hoofd en handen te leren gebruiken in tijd van nood. En voor dagelijkse orde. Milieupolitiek dient zich te richten op het losmaken van staten, gelijk Antarctica, van het Amazone-oerwoud, de Sahara, de Noordpoolstreken, de Himalaya ten gunste van de flora en fauna. Grenslijnen kunnen dikwijls veranderd worden in mensenvrije grenszones. Bij huis is hoog opgaand geboomte aan te planten ter compensatie van voor de Natuur door kunstmatige verhardingen verloren gegane vruchtbare aarde. Energietoeslagen voor huishoudens zijn eigenlijk niet nodig als men voldoend inkomen krijgt door basale loonsverhoging en een kleinere auto volstaat om drie keer meer voor vlees en melk te betalen zodat het kalf bij zijn moeder blijft. Dit kunnen zich vernieuwende politieke groeperingen uitwerken, keuzes maken en ervoor zorgen dat na een tien jaren uit de Schatkist ontvangen te hebben de beurt aan een ander komt.
Nederland is in verschillende opzichten een belastingparadijs voor rijke buitenlanders en bedrijven. Het resultaat is afroming uit landen die belastingopbrengsten nodig hebben om uit armoede te geraken. De Minister van Financiën Qac-Kaag lijkt onbekwaam om daartegenop te treden en kwam slechts op de belangrijke post via het baantjescarrousel. Als een gezin vier kinderen heeft en een ander gezin geen dan kan toenemende welvaart de volgende generatie toevallen met even grote porties. Maar heeft het andere gezin twee kinderen dan kan normaliter groei van het nationale product zes volwassenen in plaats van vier niet bijhouden. Even doordenkend moeten in ons land daarom geen miljoen huizen bijgebouwd worden, bijv. op de heide in Het Gooi, maar is de buitenlandse politiek te richten op het terugnemen van vluchtelingen door betere regimes. Het is ondoordacht om belangrijke functies te geven aan wie zich niet bekommert over te veel mensen en te weinig resterende plek voor plant en dier. De Hollandse defensie stelt weinig voor en zal snel wegvallen als kolossale groepen migranten aan land gaan en gijzelaars maken. Misschien houden sommige hoge ambtenaren sommige van de weinige echte geheimen weg van een vicepremier die getrouwd is met een man die zich uit moslim overwegingen superieur acht en een belangrijke Palestijnse functie had met mogelijk resulterende bindingen.
Onze natie zou thans gebaat zijn met een bekwame leider die misstanden als te grote rijkdom naast pijnigende armoe en wat al niet laat corrigeren door bekwame ministers uit heel het volk te zoeken. Dat is tegen het zere been van de zittende politici omdat zij invloed en indirect geld kwijtraken. Het is ook riskant want wie nu eerlijk en kundig lijkt kan rap veranderen. Toch biedt het kansen op algemene tevredenheid en daarom: Wie willen zich ontplooien en kenbaar maken als te kiezen president van de Republiek der Nederlanden?