Moet Wouter Bos weg?

tijdelijke plaatsing

        Er is forse kritiek mogelijk op de PvdA minister van Financieën:
Om te beginnen repareerde hij niet de knoeierij van Zalm tegen het door het volk gewilde principe van belasting betalen naar draagkracht. Nota bene worden door verminderde vermogensbelasting welgestelden letterlijk slapende rijker.
Vervolgens wist hij niet de graaiers aan te pakken, terwijl daartoe legio manieren zijn, varierend van genoegzame fiscale afroming tot vervanging. Art 3 van de Grondwet behelst dat de meest capabele persoon op de juiste post komt zodat het land optimale en eerlijk verdeelde welvaart zal genieten. Het is maatgevend ook voor het bedrijfsleven.
Hij corrigeerde Balkenende niet bij diens verhaaltje dat iedereen in den lande er ongeveer evenveel op vooruit gaat. Een half procent van een ton aan inkomen is nog altijd 500 euro en de minima moeten het doen met 50. Het verschil is goed te merken in de winkel. Daarenboven hebben welgestelden inkomen uit bezittingen en dat verzwijgen is een onaanvaardbare fout.
Bos was geen partij voor de aandeelhouders en managers van de ABN Amro. Zoals het nu loopt wordt er 25 miljard euro overgeheveld naar de zakken van couponknippers. Geld afkomstig uit harder werken van het personeel, voor zover niet ontslagen, en door verder uitknijpen van de klanten. De enorme winst van de ABN Amro zou sterk verminderen met daarbij zakken van de koersen als er een Rijksbank opgericht werd waarlangs alle overheidsbetalingen lopen. Er zal dan meer onderlinge verrekening tussen de aandeelhouders zijn en minder overheveling uit de zakken van laagbetaalden naar wie het niet nodig hebben, behalve om hun hebzucht te bevredigen.
Nu weer is er de affaire waarover de NRC zaterdag 4 november op de voorpagina berichtte: Buitenlandse sjacheraars, slimmer dan de minister, draaien de schatkist een poot van 500 miljoen euro uit.
Balkenende en Bos schenden alsmaar het principe verwoord in art 60 van het Verdrag van Parijs (1951): Ieder kan op zijn wens goederen en diensten verwerven tegen dezelfde lage prijs als waarop die aan anderen aangeboden worden; beperkende voorwaarden zijn niet toegestaan. Dit is onmisbaar wil de markt werkelijk open en eerlijk heten. Maar evil managers van de NS laten sommige reizigers goedkoop in de trein toe en al naar hun willekeur moeten anderen teveel betalen. De totstandkoming van het vervoersaanbod heeft niets te maken met persoonlijke relaties of leeftijd. Het gaat hierbij overigens niet over inschikkelijke kinderen die bij drukte op een leuning willen zitten.
Grootgrutters pressen leveranciers tot extra korting bovenop wat al verkregen werd voor grote hoeveelheden terwijl de kleine winkelier de volle prijs moet betalen en de concurrentieslag verliest.
Rechters profiteren van de zwendel met het pensioenfondsensysteem dat verworden is tot een middel om de inkomstenbelasting te ontduiken.
Last but not least manipuleert het kabinet zodanig op de huizenmarkt via de aftrek op hypotheekrente dat welgestelden eenzelfde huis kunnen verwerven voor netto tientallen procenten minder dan een minimumloner kwijt zou zijn. De villabewoner kan een hypotheek nemen en met het vrijkomende geld arme lieden "helpen" aan een huurhuis. Kassa dan, want het scheelt 52% minus 30% box belasting.
 
Art 3 van de NL grondwet -elke burger is in overheidsdienst benoembaar- impliceert eerlijke en open sollicitatieprocedures. Maar de PvdA en menig andere partij verstoren dat, hebben liever een eigen mannetje dan bekwame personen op een belangrijke post. Is de conclusie dat Wouter Bos een onbekwaam figuur blijkt en snel moet verdwijnen? Dat dan met forse boete wegens zijn schadend bestuur in plaats van tienduizend euro extra om in de pas te blijven met de graaiers.
 
Er valt te verwijzen naar een zeker art 5 in het corpus van Europese wetten en verdragen. Het daarin geformuleerde staat op gelijke voet met het oud-germaanse ewa en behelst dat altijd de rechtvaardige oplossing voorrang moet krijgen boven de practijken van het oude Romeinse systeem waarin onstrafbaarheid geldt zolang er niet uitdrukkelijk verboden werd. Dit door de westerse landen overgenomen bedenksel begunstigt de bovenlaag die de facto de wetten maakt. Aldus kan de Shell alsnog aangesproken worden op volledige schadevergoeding indien de boel op Curacao of in Nigeria vervuild werd, zijn de graaiers uit te kleden en mag ook de minister zich het schaamrood aanmeten als hij het heeft over schending van de Verklaring van de rechten van de mens in andere landen. In eigen huis is immers het bedrog gaande dat sommigen blauw bloed zouden hebben en derhalve mogen parasiteren. Bij goede justitie verdwijnen de rechters, die beloofd of gezworen hadden onafhankelijk en getrouw te zijn, wegens hun valsheid hierom voor jaren in de nor.
Men kan de vraag stellen in hoeverre domheid in het spel is naast boze opzet om eigen klasse in de piramidale Nederlandse samenleving te bevoordelen. Momenteel broedt men in Den Haag op plannen om wilde zwijnen af te schieten hoewel de dichtheid van die beesten op het Veluwe-deel van Gelderland slechts twee per vierkante kilometer is. Alleen al op de Postbank zijn er duizend parkeerplaatsen voor autos en naar het museum met Van Goghs in het natuurpark De Hoge Veluwe leiden prima asfaltwegen. Het is alsof men een verduisterd brein heeft en dat zou eveneens zo kunnen zijn bij die rechters. Ze komen ook niet eens in het geweer als de regering de democratie om zeep wil helpen door referenda niet toe te staan.
De vraag is belangrijk omdat art 1 van de Universele Verklaring uitbreiding behoeft met een materiële component, inhoudend dat ieder een plekje toekomt om te wonen of te verblijven zonder dat anderen daar tegen zijn wil munt uit slaan. Het gaat hierbij niet over de bouwvakker die een reële prestatie levert maar over parasieten. Tegenwoordig is zelfs de nu tonnen incasserende directeur van de woningbouwvereniging een huisjesmelker en de "kennismaatschappij" mag zich met een en ander wel eens bezig houden. Want de financiële handel en wandel heeft uitermate grote invloed op het sociale gedrag. Onder Wouter Bos gebeurt het niet dat men van dezelfde tafel eet; daarvoor zijn de inkomstenverschillen veel te groot; in Amsterdam duizendvoudig. Wachten totdat men in de hemel komt -waar samen aanzitten verplicht is- mag niet als raadzaam aangemerkt worden.