aardbeving

   scrypt

 

"Toe nou, hou je rustig, ik slaap nog, maak me niet wakker, hou op mij door elkaar te schudden". Maar het was niet de partner die het ongerief veroorzaakte. Enige ogenblikken later volgden geweldige schokken en de aarde spleet uiteen. De grote stad Amsterdam zonk weg in de slenk en het duurde niet lang of alles stond twintig meter onder water.
Het werd een mooie zomerochtend en de mensen dreven rond op de gekste dingen; ze hielden zich vrij rustig, ook al omdat het mobieltje voortdurend tegen het oor geplakt zat. Er sijpelde door dat het Gooi hoog en droog bleef, een flink stuk als horst omhoog gekomen was. De andere kant op was de helft van Haarlem weg. Welke kant kon je nu het best oppeddelen met een dienblad als roeispaan? Er kwam een windje opzetten en die dreef de vlotten oostwaarts, voor zover niet gestremd door een nog boven het water uitstekend kantoorgebouw.

 

Sorry, Jennifer, dat ik zo boos was, zei Dirk. Hoe kon ik nu weten dat we door een aardbeving getroffen werden. Ik dacht dat jij wild uit bed sprong, zodat.... De zin maakte hij niet af want zijn blik werd gevangen door een poedelnaakt meisje dat op haar plan in een boomkruiin vast zat. Jennifer wierp haar gauw een kussensloop toe, waarin het meisje zich vervolgens kleedde. Dirk duwde de takken opzij zodat de grote plank weer vlot kwam en naast hen meedreef.

 

Wat er hierna gebeurde, het was 2017, is voor de gluurtelevisie: een driehoeksverhouding op een drijvend bed en een daaraan gekoppelde houten deur. Het duurde bijna twee dagen voor ze aanspoelden vlak bij Weesp omdat de mensen met minder drijfvermogen het eerst geholpen werden. Wel kregen ze verpakte noodrantsoenen uit voorbij varende reddingsboten toegeworpen, maar zonder blikopener en Dirk werd weer kwaad. En hij miste zijn bier.

 

Hoe het afliep? Jennifer en het meisje bleven samen. Dirk belandde in het café en werd alcoholist, een zielige alcoholist op den duur. Hij las in een oude krant voor het overnachten in zijn favoriete portiek dat de Atlantische oceaanbodem sprongsgewijze aangroeide, maar niet overal even snel en zo draaiden de Britse Eilanden tegen de klok in met opstuwing van de Ardennen. En met dus verwijding van de Noordzeeslenk, welke met zijn verlengde Europa in tweeën splitst, West en Oost scheidend.