grenzen
Aan het eind van de Eerste Wereldoorlog trokken westerse ambtenaren wat lijnen op de kaart van het Midden Oosten welke door de grote mogendheden als grenzen ingevoerd werden. Die "tekenaars" stopten de bedouïnen bij de economisch geheel anders zijnde egyptenaren in plaats van bij het jordaans-palestijnse gebied en dit waarschijnlijk om een bufferzone bij het Suezkanaal te hebben. Logischer is een veel zuidelijker grenslijn tussen Egypte en het noordelijk buurland.
Net als Antarctica onder internationale controle staat zijn het Amazone-oerwoud, de Sahara, de Himalaya, de Noordpoolstreken los te maken van staten als ongestoord domein van wilde flora en fauna. Grenslijnen kunnen veranderd worden in mensenvrije grenszones. Bij huis is hoog geboomte aan te planten ter compensatie van de Natuur wegens door kunstmatige verhardingen verloren gegane vruchtbare aarde.
De europese romeinen beroofden de joodse natie van de eigen staat. Met de Balfour verklaring werd erkend dat dit gecorrigeerd moest worden wegens het blijkbare voortbestaan van het joodse volk met eigen cultuur, godsdienst alsook herstelde taal. Dit valt te verstaan als het gehele gebied omvattend vanaf de volkomen woestijnachtige kern van de Sinaï tot aan de Hermon. Hier woonden slechts een beperkt aantal mensen, werkzaam in de landbouw, zodat er ruime opname capaciteit bestond. De arabieren onder hen, of naar de streek palestijnen genoemd, waren deels migranten binnen het turkse rijk; een aparte cultuur of taal of nationaliteitsgevoel ontbrak bij hen. Bij toename van bevolking, groei van steden met industrialisatie krijgen delen van het landbouwareaal een andere bestemming en wordt er zonodig onteigend.
In de vroege israelitische periode bood de weinig ontwikkelde agrarische sector slechts bestaan aan een beperkt aantal mensen. Verstoring trad bij flinke bevolkingsgroei doorlopend op en telkens ontstond er strijd tussen stammen, waarbij veroveraars dikwijls aan uitroeiing van de overwonnenen deden omdat er niet voor ieder plek was. Tijdens de babylonische ballingschap werd in de Torah hierover verteld en dat niet erg geschiedkundig doch God naar voren schuivend als initiator van uitroeiïng van "slechte" mensen. Bij niet goed lezen van de Koran krijgen moslims soms ook dergelijke ideeën. Mogelijk werd indertijd sterk overdreven, net als thans nog in donderpreken, maar ook valt te lezen als beantwoording van in de psalmen naar voren gebrachte klachten.
Het "in zee drijven van de israelis" is een lichte variant, maar werd bedreigend doordat de palestijnen een bevolkingsexplosie op gingen zetten. Was dit niet gebeurd dan zouden er weinig problemen hoeven te bestaan. Dat het gebeurde is volstrekt verwerpelijk gelet op de grote rechten der joden op herstel van eigen natie en staat.
In Afrika blijkt de staatkundige organisatie van regering en individuele burgers niet goed te werken. Wellicht moeten groepen weer een grotere rol krijgen en dan in de eerste plaats de familie vanaf het jongste kind tot de langst levende of nog met voorgeslacht erbij. Primaire taak van de familie zal zijn geboorteregeling, zodanig dat overbevolking vermeden of teruggeschroefd wordt en dit naar ratio van de leeftijdsopbouw. Als tweede is beheer noodzakelijk en vindt de staatsinspectie bijv. een weggeworpen pet flesje dan kan daar een sanctie op staan van een dag onbetaalde arbeid door een op eerlijke manier aan te wijzen lid van de groep. Het derde punt betreft herverdeling van banen en bezit zodat ieder zich vermag te ontplooien en overheersing tegengegaan wordt. Dan is als vierde te noemen gastvrijheid betrachten jegens vreemdelingen, hen het nodige te bieden naar gelang van hun draagkracht.
Aangezien vele joden uit arabische landen verdreven werden naar Israel kan vereffening bestaan uit migratie van arabieren die niets met de staat Israel te maken willen hebben naar het grote omringende arabische gebied. Dat de moslim Ummah zich ook zou moeten uitstrekken over Israel of over een gedeelte daarvan is niet aanvaardbaar gelet op art 1 der Verklaring van de rechten van de mens waaraan ook het recht op eigen natie gekoppeld is. In eerste instantie zijn de Verenigde Naties aangewezen om een en ander uit te werken maar ook kunnen (allerlei) twistende en vechtende partijen aanzitten aan een ronde Tafel in een Grote Ark, bijv. op het water van Amsterdam, alwaar een wetenschappelijke staf helpt bij het aandragen van oplossingen en publiek een matigende invloed uitoefent. Financiële hulp valt te verstrekken door de rijke landen om nieuwe metropolen te stichten aan de rand van de woestijn nabij zee, niet op schaarse vruchtbare grond. De grote stad biedt huisvesting, werk en recreatie, kan autovrij zijn (goedkoop!) met electrische gondels plus een race circuit voor "sportievelingen". Ook lijkt regeling haalbaar met binnen Israel een autonome Westbank met maximaal eenderde van de bevolking israelisch en idem eenderde maximaal aan arabieren in overig Israel, terwijl de Gazastrook bij Egypte komt en in ruil het israelisch gebied uitgebreid wordt tot aan St Cartharine. Ook Jordanie dient meer kuststrook te krijgen om uit toerisme inkomen te behalen. Tweederde versus eenderde is nagenoeg niet bedreigend omdat er bijna altijd dissidenten zijn.
De Koran wordt door niet-moslims wel opgevat als een serie preken, waarbij Torah en evangelie grotendeels bekend zijnde in herinnering gebracht werden. Dit aangevuld met praktische aanwijzingen, vooral ten gunste van de vrouw en de man aanradend om zijn schat met een sluier te verbergen voor rovers. Oorlogen tussen stammen deden een vrouwenoverschot ontstaan en dan moet meer dan één echtgenote mogelijk zijn, maar geen veelwijverij. En als er geen gevangenis bestaat komt afhakken van des dievens hand voor den dag. Grote verdienste van Mohammed voor het christendom was dat hij de rare Drie-eenheid, overtreding van de Tien Geboden, bestreed. De Koran maakt volstrekt duidelijk dat in het Paradijs joden, christenen en moslims aan dezelfde dis zullen genieten. Gelijk leeuw en koe samen stro zullen eten, herstel: geen afvalprodukt maar hooi. In Israel kende men geen hooi en geen monocultures en wat er op het veld overbleef van de oogst zat vol stengels van heerlijke kruiden.