notitie
Het Offerfeest van de Islam past nauwkeurig in de leer van deze godsdienst: onderwerping. Het oorspronkelijke verhaal komt uit de Torah, maar vooreerst was er slechts mondelinge overlevering en het resultaat daarvan wordt beïnvloed door in de loop der tijd optredende wijzigingen in cultuur. Ten tijde van Abraham waren er net als vandaag ervaringen van schuldgevoelens. Die kunnen aangewakkerd maar ook verminderd worden vanuit de gemeenschap. Als het leven minder succesvol verloopt gaat men zich afvragen waar dat aan ligt en indertijd konden goden best oorzaak zijn. Het kinderoffer was de ultieme poging om zegen te verkrijgen. Net als om hem heen heeft Abraham dit idee wellicht in zijn hoofd gehad. Dat pleit God vrij van wreedheid. Tegenwoordig is het in het digitale tijdperk beter om te spreken van de Grote Geest in plaats van meneer God die lijkt op een mens en zittend op een wolk wordt afgebeeld.
De afloop mag er wezen! Niet pa blijkt baas maar de individuele vrijheid wordt van Boven bevestigd. En welke plek is heiliger: waar God die geit gaf, verward in de struiken op de steile helling waar thans de Klaagmuur is of waar Abraham het dier offerde en nu de moskee met de Gouden Koepel staat?
Eveneens is er mogelijk misvatting omtrent het Gouden Kalf. Dat was toenmalig een voetbank voor de godheid gelijk een koning een kroon draagt. De israelieten zullen niet zo stom geweest zijn om een beeld te aanbidden. Boven werd evenwel niet gewaardeerd dat de mensen God willen plaatsen waar zij Hem willen hebben, voor hun karretje spannen.
Ook de roomsen kunnen goed overweg met de interpretatie van Izak als offer om God tevreden te stellen, want zo zien zij ook het lot van de Messias. De psalm vertelt anders en let op de woorden Oude en Nieuwe Testament, Verbond. Een verbond kan zeer ongelijke partijen betreffen maar behelst bepaald geen onderwerping. De Schepper biedt ons met de Messias, brenger van het Nieuwe Verbond, hogere status: van knechten die loon en voorspoed willen kunnen we kinderen worden. Die bij pa aan tafel zitten doch opgevoed moeten worden en daartoe lief en leed hebben door te maken om geen zombies of automaten te worden. Alleen de Messias kreeg de nieuwe status reeds van geboorte af aan en dat zet kracht bij. De laatste Bijbelvertaling is ketters met vervanging van "in de boezem des Vaders" door "die God is". Taalkundigen lezen de Bijbel dus anders dan in de kerk gebeurt. Natuurkundigen worden minder gauw atheïst dan biologen omdat zij het wonderlijke koolstofatoom beschouwen, dat nog onveranderlijker is dan God, Die wel eens berouw toont. De partij voor de Dieren is fel tegen ritueel slachten dat veel onnodig leed meebrengt. Onnodig omdat zo'n "offer" helemaal niet nodig is als "God vergeeft om niet aan een rein hart". In tegenspraak hiermee is het toebrengen van kwaad aan onze metgezellen de dieren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten