straattheater Huisvesting

Acteurs:

V een vrij jong iemand met dikke buik en rose pak plus krulstaart; hij draagt een varkenssnuit en handschoenen als varkenspootjes

M een knap meisje in zomerjurk

P een politieagent

Locatie: bij een piepklein oud caravannetje (verkrijgbaar uit stalling De Ganzenhoeve te Zeewolde) tussen geboomte

In het open deurtje van de caravan ligt V met de varkenskop goed zichtbaar. M komt toevallig langs, heeft bloemen geplukt. Ze ontwaart V komt dichterbij en draait zich naar het publiek.

M: Wat is dat nou? Een varken hier in dit caravannetje?

V tilt zijn kop een beetje op en knort bevestigend. 

M tegen het publiek: Een varken hoort toch in een stal?

V richt zich een beetje op en zijn voorpoten worden zichtbaar: Ik zat in een hok van ijzeren stangen, twee vierkante meter groot.

M: Een gevangenis? Wat had u gedaan?

V: Een soort martelkamer; ze wilden ook mijn staart afknippen.

M schudt het hoofd: Dat mag als straf toch nooit gebeuren?!

V: Nee.

M: Hoe komt u hier?

V: Er was een transport naar het slachthuis. Ik ben ontsnapt.

M naar het publiek: Ontsnapt!

V: En toen brak er brand uit. Duizenden varkens in de vuurzee. Dood, levend verbrand. 

M: En u zit nu hier, ligt in dit caravannetje.

V: Ja, ik heb geluk gehad. Dit oude caravannetje gevonden waar geen mens meer in wil.... Past ook niet bij hun steeds grotere auto. 

V komt tevoorschijn uit de caravan: Maar voor mij is ie fijn. Ik zou wel willen dansen.

M kijkt hem onderzoekend aan.

V: Ik zou wel met jou willen dansen.

M: U bent wel erg dik; dansen zal moeilijk gaan.

V: Jawel, te dik. Komt door te weinig bewegen. Dat kan niet in dat traliehok van de boer.

M: Van de boer? Was u op een boerderij?

V: Dat zeg je verkeerd. Daar was geen boer die zorg draagt voor zijn dieren.

M: Hoezo?

V: Meer een ondernemer in de bio-industrie. Uit op geld maken. Over onze ruggen.

M: Maar ze doen toch goed werk, die ondernemers in de bio-industrie. Tegen het publiek: Ze exporteren en dat brengt veel geld in het laadje. Ze kijkt naar V. Wendt weer het hoofd naar het publiek: Ik vind een karbonaadje lekker.

V: Oh. Hij laat het hoofd hangen.... Dan moet ik dus naar het slachthuis?

M: Nu nog niet hoor. Geniet maar een tijdje. Trouwens doodgaan daar is maar een oogwenk, zo gebeurd. Tegen het publiek: De dieren merken het niet eens want ze zijn dan al dood.

V: En de jonge haantjes, net uit het ei, mogen die ook genieten? Moeder kloek vindt van wel. 

M haalt de schouders op: Daar bemoei ik me niet zo mee.

             Lied van het varken

Wat modder is fijn;

dat vindt toch elk zwijn. 

Tussen die ijzeren stangen

kon ik daar zo naar verlangen.

'k Ben toch geschapen om te wroeten

Dat zou elk mens begrijpen moeten.

M kijkt in de verte; er komt een politieagent aan, in uniform.

P: Ha, leuke meid, wat ben je mooi vandaag.

M lacht: Hallo politieman.

P: Nu even niet, mijn dienst zit erop; ik ga naar huis. Hij kijkt, wijzend, naar V: Wat is dat?

M: Een ontsnapt varken.

P: Hm, een vet varken zo te zien; rijp voor het slachthuis.

M: Dat wil ie niet. Hij wil graag nog een tijdje genieten. Hier in dit caravannetje, denk ik. 

P: Zo zo, een varken in een caravan in plaats van in een hok.

M: Och, het is een piepklein oud caravannetje dat de mensen niet meer willen.

P: Een varken hoort niet in een caravan maar in een hok.

V: Ik wil emigreren, naar Letland misschien. Of Estland, leven in de bossen daar.

M lachend: Ik wens u goede reis. Tegen P; Ik heb bloemen geplukt voor mijn oma. Die ga ik nu brengen. M af. 

P roept haar na: Zorg goed voor het oudje, dat ze honderd mag worden. Tegen V: En jij, wat zei ik: Op naar het abattoir.

V drentelt heen en weer; dan: Dieren hebben rechten. De ezel kreeg sabbat om vrij rond te struinen.

P: Daar weet ik niks van. Wij hebben onze leider Rutte. Terzijde: Die in feite ons staatshoofd is; hij heeft immers de zogenaamde koning als een hondje aan een lijntje.

V: En de ChristenUnie steunt Rutte. Ze sluiten ons op in stalen hokken van nog geen twee vierkante meter.

P: Ik stem SGP en deze partij is gezagsgetrouw. Je moet de overheid gehoorzamen.

V: Oh ja de SGP doet mee. Die man in de Tweede Kamer heeft al een paar miljoen gekregen; zo lang zit hij er al. Maar wij varkens.....

P: Vort, terug naar je hok van ijzer of naar het slachthuis. Ik neem die caravan in beslag. Jij mag daar niet meer naar binnen.

V: Ik mag daar niet meer naar binnen?

P: Per slot van rekening ben je een varken. Varkens mesten we vet om op te eten. Scharrelen hoeft niet en soja uit de Amazone is prima.

V zucht: Ik wil niet terug.

P pakt zijn smartphone: Ik roep versterking op. Wij zullen jou leren.

Beide acteurs blijven stokstijf staan.

In de verte zingt M: Zelfs vindt de mus een huis oh Heer. Wegstervend: De zwaluw legt haar jongskens neer.