kijk uit je doppen
Er was eens een zwart gat.
Dat zei: Ik heb honger. Maar hoe kom ik aan eten?
Toen viel zijn blik op de Aarde, een mooie planeet met veel leuke jongens en meisjes.
Hm, lekkere hapjes die kinderen voor een hongerig zwart gat!
Dat zei daarom: Lieve jongetjes, lieve meisjes, zullen wij samen gaan eten? Lekker peuzelen en kluiven, de tong strelen.
Het zwarte gat dacht ondertussen: Natuurlijk míjn tong strelen. Ik ben het die honger heeft. En een zwart gat zou niet zwart en geen gat zijn als daar niet heel veel in kan verdwijnen zonder ooit weer gezien te worden.
Maar gelukkig hielden de moeders van de kindertjes veel van bloemen en ze hadden ook geraniums. Op de vensterbank achter de ramen. Want je moet weten dat daartussen ook telepathische geraniumplanten zijn. Een heel moeilijk woord hè, telepathisch. Wel dat betekent helderziend, op grote afstand iets kunnen waarnemen.
Als dan alle zwarte gaten in de hele wereld zich verzamelen en op ons afstormen om ons te verslinden sturen we eentje van een gestekte tweeling geranium de ruimte in. Die wordt gepakt door de Verenigde Aanstormende Boze Zwarte Gaten en verorberd. Dat doet een plant maar een beetje pijn, hoor. Maar wel schrikt het heel erg en het tweelingbroertje of -zusje op de vensterbank merkt dit en gaat met z'n blaadjes trillen. Zien we dat dan hebben we nog net tijd voor een schietgebedje voordat ook wij opgegeten worden door zo'n hongerend zwart gat.
Daarom jongens en meisjes: blijf weg van zwarte gaten. Kom er niet in de buurt want dan vergaat het je slecht. Gelukkig zijn ze nog heel ver van de Aarde verwijderd en misschien komen ze hier wel nooit. Misschien lusten ze bijvoorbeeld liever dikke muizen op een andere planeet. En als je groot bent en geleerd wordt kun je ze misschien ook wel wegtoveren of omvormen tot een stille onschadelijke berg in het heelal*.
*Echte zwarte gaten waar de tijd stil staat bestaan niet volgens Vasily Yanchilin, een russische geleerde, en zijn gewoon grote massa's. Mogelijk in een facies als vóór de condensatie van het jonge heelal tot het niveau waarop atomen en achtergrondstraling ontstonden. Aangenomen wordt dat in het prille zeer geconcentreerde heelal de processen razendsnel verliepen, hetgeen dan ook zo moet zijn bij hedendaagse concentraties van massa, genoemd zwarte gaten. Daarvan valt niets rechtstreeks waar te nemen als de straling er even diffuus is als in de vroegste periode van het universum. Merk op dat meting van de lichtsnelheid meetpunten vereist bestaande uit materie. Hoe snel het jonge heelal zich ontwikkelde is daarom onduidelijk. Ook is een (oer)punt een mathematisch begrip en bestaat in de natuurkunde niet omdat het geen afmetingen heeft. Het begin van de wereld blijft vooralsnog duister maar heeft wel enorme intelligentie vereist gelet op de resultaten zoals om maar iets te noemen het wonderlijke koolstofatoom. Biologen denken daar niet over na en worden gauwer atheïst dan astronomen.
Meer op www.top-formula.net.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten