Veertig staat voor een volledige periode. Dit hoort ook te gelden bij bestraffing. Na veertig jaar gevangenis is geheel geboet (ook al omdat een mens verandert), maar wel kan er verder toezicht met beperking nodig zijn.
Bij maatschappelijke misdaad ware te laten kiezen tussen langere gevangenisstraf en kortere dwangarbeid. Dit laatste bijvoorbeeld op Spitsbergen (waar Noorwegen beheer voert, maar de eilanden behoren aan geen enkele staat) met keien rapen ter versterking van onze dijken. Dit past goed op rechters die ons bedriegen met het niet willen erkennen van het belangrijkste der Verdragen van de Europese Unie, verwoord in de preambule. Uit hoofde van gelijkwaardigheid komt ons deelname aan beraad en besluit toe. Ook is er het bedrog van wegkijken bij belastingontwijking waarvan de Zuid-As leeft en waardoor wereldwijd arme mensen bestolen worden. In eigen land het overhevelen via de aftrek pensioenpremie (in strijd met het belasting betalen naar draagkracht) van geld uit de zakken van laagbetaalden naar wie het niet nodig hebben behalve om hun hebzucht te stillen. En hoe zou het baantjescarrousel te Den Haag kunnen bestaan als de rechters echt eerlijk waren?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten