Op de vrije markt ontstaan grote verschillen in de economische posities van de burgers. Onze tijd wordt gekenmerkt door het naast elkaar voorkomen van miljardairs, voedselbanken en hongersnoden. De wereldpolitiek reageert niet voldoende ter verbetering zodat leidraad gewenst is in de vorm van regelgeving. Onderdeel daarvan moet zijn wet die uitbuiters terugfluit en waarom wachten op het buitenland? Bestuurlijke macht kan aangaande uitbuiting verschillende kanten op en daarom is het goede regel dat niemand in een leidinggevende of vertegenwoordigende positie meer dan tien jaren uit de Schatkist zal ontvangen. Dit bevordert roulatie en spreiding van macht. Het is eveneens toepasbaar voor het bedrijfsleven, waarbij toe te voegen is dat elke jaarlijkse beloning in verantwoorde relatie moet staan met de gangbare minimumlonen. Hetgeen in de praktijk wet vereist dat bazen met meer dan een miljoen aan salaris en bonus dat meerdere aan de Schatkist afdragen. Er hoeft geen uitzondering gemaakt te worden voor voetballers; die zullen voortaan veel vrijer kunnen kiezen tussen clubs omdat financiële druk wegvalt. De carrière van topsporters is lang genoeg om toch een hoop geld bijeen te sprokkelen voor grote luxe en meer vinden wij niet nodig. Essentieel in een bloeiende samenleving is het vermijden en terugdringen van financiële scheefgroei. Daarom mag een markt niet geheel vrij bestaan. Of daarop lijken als Albert Heyn verdringend nog meer filialen in de straten en op de stations van Amsterdam opent.
Wanneer een ondernemer, een handelaar, wie ook zeer slaagt in zijn of haar business en ontzettend veel geld maakt hoeft dat niet als erg beschouwd te worden mits het vergaarde vermogen geleidelijk teruggebracht wordt tot hooguit enkele tientallen miljoenen teneinde goede vrienden te blijven met de andere leden van de bevolking. Omdat bijv. privé vliegtuigen zeer duur zijn vallen deze toestellen dan waarschijnlijk af voor privé genoegens. De patser zal het niet meer kunnen betalen. Onder uitbuiting valt voorts te rangschikken het hebben van twee nationaliteiten met dus dubbel stemrecht en ontplooiingskansen in twee landen. Zo'n tweede nationaliteit is onmiddellijk te verbieden want zwaar discriminerend. Wie graag turks wil zijn kan dat het best in Turkije. Voor hetzelfde geld dat verdichting van de Randstad kost kunnen tegenover de Canarische Eilanden drie prachtige metropolen gebouwd worden waarvan de tweede weg te geven is aan Marokko en de derde aan de West-Saharanen. Met een 40.000 vierkante kilometer kale woestijngrond erbij valt het nederlandse Rijk dan te vergroten, een win win situatie voor alle partijen opleverend. Zou men ginds een niet-moslim enclave willen accepteren? Heeft men liever remigratie van moslims?
Internationaal zijn de landen dermate verweven geraakt dat het eenvoudig niet langer kan bestaan om te lage lonen te betalen voor zeg katoentjes uit Bangladesh. Bijstorten derhalve, maar wel centraal geregeld om effectief te zijn en het geld in gindse AOW potten, zodat men niet langer afhankelijk zal zijn van een groot kindertal. De armoe daar, in Egypte, in Syrië, noem maar op, is merendeels eigen schuld als gevolg van egoïstische bevolkingstoename. De wereld als geheel behoeft DNA-registratie om sancties te kunnen nemen. Waarom staat dit niet op pagina 1 in het boek van zweedse Greetje? Waarom wil de Partij voor de Dieren in ons land er nog een miljoen huizen bij? Dit ontkent allemaal de noodzaak tot zelfbeheersing en uitbuiting vindt volop aanhangers. Nieuwe wetgeving moet dus gericht zijn tegen een heleboel nare streken. Dat zal in lijn zijn met de preambule der Verdragen van de Europese Unie: gelijkwaardigheid in plaats van overheersing.
Beginnen we in de natuur: het wild behoeft plek en de stadsdieren mogen wij niet verwaarlozen. Zelfs kan er een tijgerdomein ingericht worden langs de noordelijke dijk van de Flevopolders. Het Amazone-oerwoud, de Noordpoolstreken, de Himalaya, de Sahara, zijn gelijk Antarctica aan staten te onttrekken ter wille van ongestoorde flora en fauna. Hoe schandelijk zijn de hollandse industrieterreinen zonder plaats voor vogels en moet een kind in het Amsterdamse Bos zijn hond konijnen op- en weg laten jagen?
Waarschijnlijk vermindert in het bedrijfsleven uitbuiting als de ceo's van hun voetstuk gehaald worden. Van de bakker wordt verwacht dat hij zijn aandacht primair richt op smakelijke broden en niet op geld maken. Tegenwoordige cafébazen denken daar heel anders over en in Buitenveldert werd de prijs van een kop koffie verhoogd van een gulden naar een euro naar 2 euro 65. Te veel voor ondermodalen die daar in een soort woestijn zonder oase belanden. Tenzij ze op zondag na de kerk bij de roomsen gratis koffie krijgen. Maar daar is wel een drempel. De leiding kiezen is net als in de politiek ook in het bedrijfsleven wenselijk maar de universiteiten vol economen falen in het presenteren van schema's. Gelijkwaardigheid is slechts mogelijk in de republiek met een op programma gekozen president die bindende referenda houdt over hoofdzaken, waarna een ondergeschikt parlement zorgt voor uitwerking en controle. Dit is niet nieuw, maar wie hoog in de maatschappelijke piramide zitten, een minderheid, blokkeren graag en buiten onkunde van de meerderheid uit. Om zich te handhaven zorgen ze voor baantjescarrousels en een iets bevoorrechte clientèle, die hen in ruil bijvalt. Ze hebben als belangrijkste sport klimmen. Naar een miljard liefst, maar dat lukt door de concurrentie slechts weinigen. In Spanje iets meer dan in Nederlands en omdat consolidering erbij hoort wordt er uit Onze Schatkist overgeheveld naar gindse. Is zulks onjuist dan hoort zo' n spaanse veelvraat bij bezoek aan ons land aangepakt te worden. Hetgeen ook voor de inheemsen geldt natuurlijk. Enige tientallen miljoenen volstaan voor een persoon of familie om een eigen bedrijf te hebben. Groter particulier vermogen is af te romen naar de Schatkist of collectieve bedrijven, waarbij uitsmering over enige jaren mogelijk lijkt. Regelende wet dient allereerst ruimte te bieden voor vrijwillige medewerking, eventueel enige kleine zeggenschap behoudend over het afgedragene. Daarna komt boete, uit te voeren als gangbaar bij de fiscus en het slot voor superegoïsten moge zijn keien rapen op Spitsbergen ter versterking van onze dijken. Wel, zo'n taak kan in vele varianten opgedragen worden als een superrijkaard hier de ogen komt uitsteken. Waarschuw dezulken echter van tevoren, want de wet van oog om oog -dus geen oog uitsteken voor een uitgeslagen tand!- keurt bestraffing van uitbuiting middels macht of geld goed en dat waarschuwen harmonieert met de andere wang toekeren als je geslagen wordt: zo'n booswicht nog een kans geven om het dan goed te doen.
Nu blijkt er geen enkele politieke partij een programma te hebben dat de financiële scheefgroei daadwerkelijk en zonder medelijden met de "haves" voldoende terugdringt om een redelijk harmonieuze sociale en democratische samenleving te krijgen. Dan is het zaak dat het volk zelf actief wordt en als werkelijke soeverein het bindend referendum instelt om een en ander te regelen. De eenvoudigste werkwijze is het kiezen van een bekwame eerlijke president voor de republiek Nederland, die zulke referenda uitschrijft en bekwame ministers zoekt buiten het baantjescarrousel. Zijn die er? Het is ondertussen voor een vrije burger die wil deelnemen aan beraad en besluit niet acceptabel dat een baantjesjager uit Den Haag de Provinciale Staten voorzit. Zo'n man of vrouw hoort gekozen te worden. Hierbij past indeling van het land in een viertal autonome gewesten om vervolgens met de zuiderburen en Scandinavië een sterk progressief blok in de EU en in de wereld te vormen. Je ontplooiingsmogelijkheden worden erdoor vergroot.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten