DERTIG PROCENT

3 mei MMVI

DERTIG PROCENT

Acteurs:

Kontlikker, Graaitje (of Graaio), Vlugbek Leuteraar, Omstander, kind (meisje) uit de Derde Wereld, (PC redacteur), politieagenten.

Op een pleintje: twee heren en een dame komen wandelend en keuvelend op:

Kontlikker: Ik heb goed nieuws. Volgend jaar 30% meer salaris!

Vlugbek Leuteraar: Geldt dat ook voor mij als ik minister-president wordt? En voor de partijmensen die ik meebreng? Ze hoeven toch niet eerst een examen omtrent geschiktheid af te leggen?

Kontlikker: Art 3 van de Grondwet zegt dat elke burger benoembaar is, maar dat is niet terzake omdat toch niemand daar van afweet.

Graaitje: Wij samen bepalen of iemand geschikt is om benoembaar te zijn, ha, ha, ha.

Kontlikker: Zeg Vlugbek Leuteraar, jij zou mijn baantje wat graag overnemen, nietwaar?

Graaitje: Ho, ho, hoor eens meneer Kontlikker, de VVD wordt vast groter dan het CDA, ook al bedenk je nog duizend nieuwe waarden en normen.

Vlugbek Leuteraar: Maar de PvdA staat het er beste voor, Graaitje. En het lijkt uitgesloten dat er nog een kabinet komt waarin idereen naar de pijpen van de VVD minister van Financieën danst.

Kontlikker, terzijde: Het ziet er inderdaad niet best voor mij uit, maar ik hou zoveel van likken.

Hij haalt een enorme postzegel met Trix erop uit zijn zak en begint er vurig aan te likken.

Graaitje: Dat smaakt wel, hè? Maar wij hebben andere voorkeur.

Ze haalt een bankbiljet van honderdduizend euro te voorschijn en begint eraan te likken.

Vlugbek Leuteraar, haalt zijn schouders op: Mijn adviseurs zeggen mij wat ik moet zeggen en dat is dat er minder bankbiljetten van honderdduizend moeten komen. Bankbiljetten van negenennegentigduizend is ook wel genoeg.

Kontlikker: Maar jij wilt toch wel die dertig procent meer salaris voor de ministers, nietwaar Vlugbek Leuteraar??

Omstander: Pardon? Voor de ministers? Ik dacht dat iedereen er dertigduizend euro bij kreeg.

Kontlikker en Graaitje samen: Nee hoor, gewone mensen krijgen 52 euro extra.

Vlugbek Leuteraar: Mijn partij vindt dat te weinig en daarom moet ik dat naar voren brengen. Het had best 152 euro mogen zijn.

Kontlikker: Het kabinet heeft daarin voorzien en meer zelfs. Met die 52 euro kun je tochtstrippen kopen en zo nog veel meer besparen dan 152 euro. Er resulteert dus een aanzienlijke koopkrachtverbetering voor alle lagen van de bevolking.

Omstander: Wordt op die dertigduizend voor de ministers die 52 euro in mindering gebracht, zodat de kloof tussen hen en het volk niet al te veel vergroot wordt?

Graaitje: Daaraan hebben wij wel gedacht, maar ervan afgezien omdat het zoveel rompslomp zou geven om dat kleine beetje van 52 euro nog weer apart in mindering te brengen.

Omstander: Wat gek eigenlijk; ik dacht dat het kabinet een sociaal beleid wilde met verkleining van de kloof. Krabt zich achter de oren. Aha, ik heb het, de kloof tussen superrijk en ministers wordt verkleind! Betaalt superrijk dan die extra dertig duizend euro? Zal wel niet, hè mevrouw Graaitje?

Graaitje: Geen sprake van. Er moet behoorlijk verschil zijn in beloning van mensen die echt presteren zoals de superrijken en nietsnutten onderaan de maatschappelijke ladder. Mijn volkspartij stelt dat heel duidelijk. Ze haalt op slinkse wijze geld uit de zakken van de Omstander.

Kontlikker ziet dit, kijkt naar Graaitje en doet hetzelfde. Terzijde: Dit houd ik niet zelf hoor, het is voor mijn geliefde vorstin en de prinsen en prinsessen.

Graaitje: Wat doe jij daar, Kontlikker? Terzijde: Nou ja, waar het naar toe gaat komt het in betere handen. Tegen Vlugbek Leuteraar: Neem ook maar wat hoor, want het zal nog wel even duren voordat je commissaris bij de Shell wordt.

Vlugbek Leuteraar: Nee, dat doen we bij ons niet. Mijn partij heeft andere bronnen. Hij probeert te vissen naar geld in de zakken van een bijna naakt Derde Wereld kind.

Graaitje lacht: Anderen schijnen jou voor geweest te zijn, Vlugbek Leuteraar.

Vlugbek Leuteraar vist alleen muntgeld, geen bankbiljetten op en kijkt ietwat beteuterd.

Omstander tast in zijn zakken, begint te stotteren: Ik, ik, ik ben... bestolen!!!!

Graaitje: Ach wat, wie gaat er nou stelen van iemand die niks heeft.

Het kind wijst op Graaitje: Zij deed het.

Graaitje: Welnee, meneer was ons nog geld schuldig. Voor de winst op de zorgverzekering. Wij hebben aandelen in de verzekeringsmaatschappij en hebben recht op winst. Dat moet van meneer en zijn soort komen, maar.... laten we zeggen: hij was dat even vergeten.

Kontlikker: Zeker, wij leven in een democratisch land en het parlement heeft gewild dat de aandeelhouders winst maken op uw ziektekostenverzekering. Dat is in uw eigen belang, want anders zou u meer geld overhouden en dan kreeg u niet die 52 euro van ons.

Omstander: Maar ik ben nu veel meer kwijt.

Het kind wijst op Kontlikker: Hij stal ook.

Kontlikker: Welnee, meneer was ons nog geld schuldig voor Maxima en de andere prinsen en prinsessen. Die kunnen niet van een paar dubbeltjes rondkomen, ha, ha, ha.

Graaitje: Zo is het maar net, wees blij dat je koninginnedag mag vieren.

Vlugbek Leuteraar: Oude mensen in mijn partij beweren dat dat vroeger op 1 mei was.

Graaitje: Daar heb je dat rooie gezeur weer over Dag van de Arbeid. Ik word er moe van. Ik wil even zitten. Wendt zich naar het Derde Wereldkind en zegt: Toe, vooruit.

Het kind knielt en vormt met haar rug een bankje waarop Graaitje gaat zitten. (Een assistent schuift eerst vlug een stoel zonder leuning over de rug van het kind!)

Graaitje: Tegen het kind: Lieverd, heb je een kopje thee voor me?

Het kind reikt een (kartonnen) kop thee aan.

Graaitje: Dank je wel, je bent een schat. Hoeveel kost het?

Het kind: Eén vijfenzeventig.

Graaitje: Welnee, dat kost het bij ons in het café, maar niet in jullie land. Hier heb je drie cent. Neemt slok thee. Dan weer tegen het kind: En wie weet krijg je de volgende keer wel een hele stuiver van mij voor je thee, want we doen de centen eruit, omdat die toch niets waard zijn. Drinkt verder en kijkt het publiek rond.

Omstander, zich achter de oren krabbend, tegen Graaitje: Maar jij hebt je zak vol geld en jullie geven jezelf er nog eens dertigduizend bij uit onze schatkist. De Derde Wereld maar een stuiver betalen is je reinste diefstal. Kom op, geef ook mij terug wat jij mij afgepakt hebt. Maakt aanstalten om op Graaitje toe te lopen:

Kontlikker en Vlugbek Leuteraar houden hem tegen: Rustig, rustig, als je het er niet mee eens bent in onze democratische rechts-staat (Vlugbek Leuteraar struikelt over het woord, Kontlikker spreekt het hem langzaam voor) dan kun je naar de rechter stappen.

Omstander: Naar jullie vriendje de rechter? Bedoel je het corrupte zwijn dat jullie je gang maar laat gaan in het bestelen van het volk, hen geld en zeggenschap afpakkend?

Kontlikker en Vlugbek Leuteraar: Dat laatste hebben wij niet gehoord. Wees een fatsoenlijk burger en tevreden met wat wij jullie geven.

Graaitje: Maar ik heb het wel gehoord. Schandalig om zo tegen ons, wettig gekozen, in opstand te komen. Ze roept: Politie, politie, politie!

Agenten komen op en beginnen symbolisch op het publiek in te slaan, hoog door de lucht.

Kontlikker kijkt verheerlijkt toe en vraagt: Mag ik ook even? Hij leent pet en knuppel van een agent en slaat ook eventjes, maar Vlugbek Leuteraar trekt hem aan zijn jas en zegt: Vergeet niet dat ik waarschijnlijk met jou in een coalitie moet. Waarop Kontlikker zijn activiteit staakt.

Indien opvoering in Amsterdam nabij de UvA: Er komt een PC redacteur op, die zijn blaadje vent. Ziende wat er gaande is roept hij: Rustig, rustig, alleen verbaal elkander doodmeppen, svp, CDA, PvdA, VVD.

Graaitje: Ach, die jongens van PC; die schrijven toch van elkaar over met een paar woorden gewijzigd en twee bijzinnen gewoon en eentje gek of één gewone en twee gekke voegsels.

Zij storen ons niet, integendeel: elke letter die niet geschreven wordt over wat uit het zicht moet blijven is in ons voordeel.

Kontlikker: PC heeft niet de normen en waarden waar wij voor staan. Snuffelt naar geld in de broekzak van de PC redacteur. Als deze zich naar hem omdraait: Oh, pardon; ik dacht aan onze geliefde vorstin en de prinsen en prinsessen (wijst op broekzak).

Vlugbek Leuteraar, terzijde: Wat zou dat zijn: PC? Och, gelukkig hoef ik dat niet zelf uit te zoeken en te weten, want daar heb ik mijn adviseurs voor. Kijkt zoals gewoonlijk beteuterd.

PC redacteur, colporterend: Rustig, rustig, alleen verbaal elkaar doodmeppen, svp, CDA, PvdA, VVD.

Achter hem loopt Omstander die aan het publiek vraagt: Wat betekent "verbaal"? Hij neemt een PC krantje, wordt kwaad en geeft de PC redacteur een ferme tik met een knuppel die hij van een agent afpakt op diens achterwerk. Wijzend op het blaadje en roepend: Ze steken hun lul in een mond. Maar hun Reve deed het gewoon in een kont.

(canticum begint) Nou ja gewoon, wat is gewoon! Ben ik nou een boon? Wijst op Graaitje: Die pakt mijn poen. Wijst op Kontlikker: Die zegt da's ons fatsoen. Grijpt Vlugbek Leuteraar bij de arm: Wat ga jij doen?

Vlugbek Leuteraar begint het partijprogramma in ijltempo rappend op te ratelen zonder dat hij werkelijk begrijpt waarover hij het heeft.

Graaitje: Als ik zing, zing is 't over ping ping.

Kontlikker: Trix dr kont 's vol normen en waarden; 'k begin al te likkebaarden.

Vlugbek Leuteraar: Wij doen het heel beheerst: eigen PvdA volk eerst.

Omstander: Trix deugt niet, speelt jullie in de kaart!

Zij is geen cent, laat staan miljoenen waard.

PC redacteur: Wij schelden als helden

van 't literair verzet;

zo is 't maar net.

Kind: Ik ben al tevreden

met een beetje eten heden.

De agenten tegen kind: Wat? Sta jij te dreigen?

Klappen kun jij krijgen!

Graaitje, geef ons een aaitje

in 't loonzakje straks

want voor jou zijn wij niet laks.

Omstander tegen Kontlikker, Graaitje en Vlugbel leuteraar: Jullie geven jezelf het volgend jaar dertigduizend euro erbij en wat krijgen wij? 52 euro of honderdtweeenvijftig euro of misschien een paar honderd. Met een handgebaar van afkeer: Krijg de klere.

Graaitje meteen daarop: Krijg jíj de klere! (duidelijke articulatie)

Alle acteurs wenden met een ruk het hoofd naar Kontlikker en kijken hem vragend aan.

Kontlikker, geluidloos richting Omstander: Krijg jij de klere (duidelijk af te lezen aan mondbeweging).

Het kind begint met het slotlied:

Miljoenen mensen

die zich iets wensen,

Here God zie hen staan.

Alle acteurs idem, beginnend een kring te vormen.

Kind: Hebzucht doet vérwensen

schept in 't hart der mensen

duiveltjes ruim baan

Allen idem, ook met publiek, in de kring komend.

Kind: Ben jij geen ego-loeder

maar des broeders hoeder?

Komaan laat zien voortaan.

Allen: naar keuze zwijgen of herhalen.