met dood meisje, drie heren en een drievoudsrol.
Toneel: stuk straat of plein met twee galgen.
Mo: Kijk eens, wat is dat?
Mu: Dat zie je toch; daaraan kun je bungelen. De twee zijn komen aanlopen terwijl het publiek al aanwezig was; ze dragen het dode meisje aan haar voeten en schouders; haar hoofd hangt achterover naar beneden (voorzichtig!)
Go loopt er naast met mimiek en gebaren van verbijstering, wanhoop, spijt, wroeging, boosheid, etc. Het meisje wordt neergelegd en de drie gaan zitten. Een pakje sigaretten gaat rond, maar niemand rookt. Op komt de Officier van Justitie (met enorme zwarte bril). Hij plaatst een hoge stoel (is voor de rechter, die een pruik heeft) en een tafeltje met kruk (voor de advokaat (toga of baret)). De driedubbele rol van rechter, advokaat en officier kent zeer snelle wisseling: van rechter naar advokaat liefst via glijbaantje van advokaat naar officier, met reuze stappen van officier naar rechter. Officier klimt naar rechterstoel.
Rechter: Wat is er gebeurd, wat heeft er plaats gevonden, hoe is 't in z'n werk gegaan? Laat eens zien!
Advokaat: Ik protesteer, 't was al erg genoeg, niet nog eens asjeblieft.
Officier tegen Mu, Mo en Go: Wat deden jullie?
Mu, Mo, en Go (drie jongens) kijken elkaar aan, fluisteren, wijzen, staan op en gaan naar het dode meisje.
Mu: Ze moet dood.
Mo: Oh ja?
Go: Nee toch!
Mu wurgt met de handen, houdt ermee op; vraagt een touw. Mo heeft er in z'n broekzak en geeft het.
Mo wurgt met het touw, maar de wurging lukt niet, probeert het van de andere kant; tegen Mo aan de overzijde staand: Pak dat touw eens vast. Trekken!
Mo trekt en trekt harder, achterover leunend (touw loopt alleen maar boven de hals van het meisje). Dood meisje veert op en slaakt een verschrikkelijke gil.
Alle acteurs behalve Mu en Mo die met touw bezig zijn stoppen benauwd hun oren dicht. Het meisje valt weer dood neer.
Mu tegen Mo: Ik zei toch trekken! En beide trekken terwijl Go er handenwringend omheen loopt. R aan het eind van de scene als de drie klaar zijn en opkijken naar de rechterstoel: Zo zo, nou nou, Foei, foei. Wat heeft de verdediging hierop te zeggen?
A: Go deed niet mee en Mo werd gedwongen, dat is duidelijk.
O: Klets, het meisje is vermoord. Bladert in papieren en leest met bril als vergrootglas: wordt ieder geboren vrij en gelijk in rechten. Heft het hoofd op en knikkend in de richting van de drie jongens: Ze moeten dood.
Mu, Mo en Go krimpen ineen, handen en armen afwerend.
R: Vonnis betekent vinden wat recht is. Ik mag geen onrechtvaardig lichte straf opleggen. Jij, Go (de namen zijn willekeurig, behalve in de eenmalige uitvoering als de echte daders meedoen), tien jaar achter de tralies omdat je geen broeders- en zusters- hoeder was. Go kruipt achter de traliespijlen van de rechterstoel (met de handen aan de stijlen) A (zeer stellig): Mu, zo heet je toch (en pakt hem bij de schouder)is ontoerekeningsvatbaar! Want wie doet nou zoiets!
O draait zich om en tegen het publiek: Ik moet even lachen; die advokaat is niet goed snik. Het meisje is (roepend) dood, vermoord, dood, vermoord, dood, vermoord om niks! Buigt zich ietwat voorover : Weten jullie dat zo'n advokaat stinkend rijk wordt met zulke onzin?
R: Waarom hebben jullie vermoord! Mu, waarom heb jij gemoord.
Mo,waarom heb jij vermoord.
Mu en Mo lopen naar de rechter toe en fluisteren hem iets in het oor;doen dat nog eens nadat ze eerst al teruggelopen waren. De rechter staat op, gaat weer zitten (ijsbeergedrag). R tot publiek: Ik kan geen recht verschaffen dat herstelt. Over zo'n vonnis beschik ik niet. Hij pauzeert.
Daarom moeten de moordenaars zelf de doodstraf kiezen. Hamerslag.
Mu en Mo lopen naar de galg en steken het hoofd in de strop.
Bij de eenmalige opvoering stappen de echte moordenaars vervolgens van het schavotje en worden gehangenen.
Bij het theater vraagt de advokaat aan de twee: Willen jullie liever langzaam omkomen in een door iedereen gemeden put? Mu en Mo knikkenvan ja.
O: "Mensen (tot het publiek), Recht wordt gesproken namens het volk.
Alstublieft treedt naar voren en geleidt de twee naar de put of juist niet indien u tegen de doodstraf bent. De voorstelling is hiermee afgelopen. Hij trekt de galgen om en vormt daarvan een balustrade rondom een zwart doek op de grond, de put voorstellend. Mu en Mo stappen in de put, worden hiertoe lichtjes geduwd door sommigen van het publiek of blijven aan de rand staan (kijken hoe het loopt). Muziek (klagend), dan overgaand in sopraan begeleiding:
lied van het dode meisje
--------------------------------- Dood meisje veert op, gooit oude
jas of kleding weg en heeft ietwat sexy mini costuumpje aan; ze zingt:
Nog niet eens oud een duizend weken
kwam daar de reis naar d' hemelstreken
gedragen in een houten baar;
daarvoor was ik nog lang niet klaar
Oh, Here God, gesplitst en wel
met t' mooie lijf in aarden cel
moet nu mijn ziel de Optocht (kijkt naar boven) wagen;
nog heb ik duizendvoud aan vragen.
Geef mij de vleugels van de vlinder
die uit de rups tevoorschijn komt
en voortaan zonder een'ge hinder
en danst en dartelt in het rond
Hoe paradijslijk zal 't zijn ginder
waar leed verstomt en zingt mijn mond.
Geef mij de vleugels van de vlinder
die danst en dartelt op de wind
Gelijk de rupspop zonder hinder
ontwak' als nieuw dit mensenkind
Hoe paradijslijk zal 't zijn ginder
waar klacht verstomd en elk bemint
Bij theateropvoering vervolgens rappend:
We mogen er niet kijven
als oude le(ij)ke wijven
En op de harpjes spelen
gaat wellicht gauw vervelen
Het eten is heel lekker
maar 's ochtends vroeg die wekker
voor EO's sing and praise;
m'n keel wordt ervan hees
Lokt dan de hete hel
met rode vuurgloed fel
en kont van slechterikken
om 'n vork erin te prikken
Au!, verduiveld nog aan toe
mij priemen broer en zus en vriend, en oom en neef en nicht,
en zelfs je pa en moe
Tenslotte door iedereen het refrein als boven:
Geef mij de vleugels van de vlinder
enz.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten