NRC,
Met verbazing zie je op grafstenen van roomsen (en andere christenen) Hier ligt (die en die) in plaats van dat men schouderophalend een stoffelijk overschot achterlaat. Kan men daar beneden in het donker de neus niet sluiten voor de stank van het rottend lichaam? Hel betekende in het proto-nederlands vermoedelijk glinsterend wateroppervlak waar men van weg moest blijven wegens verdrinken. (Het is een woord uit een medeklinker-klinker-consonant reeks, waarin de middelste letter gekozen werd om vorm weer te geven). Hemel is volgens de theorie nabij God met alle voordelen van dien. Aangaande De Macht die schiep wordt er tegenwoordig weinig verteld in het onderwijs. Terwijl gans het universum toch heel nauwkeurig ontworpen is en functioneert. Tuurlijk is God geen oude man op een wolk zoals ze bij Geen Stijl vermoedelijk denken en dus niet bestaand. Ondertussen is de bijbelvertaling thans ketters met vervanging van "in de boezem des Vaders" (kind op schoot, of ook twee handen op één buik) door "die God is". Dat stelt de paus ongetwijfeld tevreden als kleine plaatsvervanger maar is nergens voor nodig als de Messias gewoon het Nieuwe Verbond brengt met verhoging van onze status van knechten, die loon willen, tot kinderen, alles poëtisch uitgedrukt. Die moeten opgevoed worden en daarbij hoort kennelijk het doormaken van lief en leed om geen automaten of zombies te worden. De psalm zegt dat God vergeeft om niet bij een rein hart en bloed zoals de rk wil hoeft dus niet. Grote verwarring ergo en dat past eigenlijk best op een Aarde die bestemd is ook voor geestelijke evolutie. Daar heeft eenieder aan mee te doen, zelfs op het politieke vlak. (De preambule der Verdragen van de EU garandeert gelijkwaardigheid, dus recht op deelname aan beraad en besluit zoals via bindende referenda, doch de hollandse Justitie is niet onafhankelijk en volgt de machthebbers die zulks niet zien zitten. Nog meer warrige toestand derhalve).
Het artikel in de NRC kan vermelden dat een chipje genoegt voor een reprint en laat engeltjes toe om dat even te maken. De begrafenis van het stoffelijk overschot dat mag stinken onder het gras wordt dan een stuk vrolijker:
Joa, Ie bin 't Jeso, dei op mi wacht
as bloud stopt stroomm in duuster nacht.
Joen vrede kriegn den wol ik geern,
bi joe in Paradies verkeern.
Doar blui ik op, vot is zuchtn;
aan Scheppers toafel dailn wi vruchtn.
Zo trek mien geest noar boomm;
loat nei lief God doar loomm.
(het origineel is geschreven in het futhark dat zich beter leent voor weergave van het gronings, met o.a. een rondje boven een medeklinker om een halfvokaal weer te geven)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten